--spoiler--
kethudazade arif efendi, eski kazaskerlerden birinin oğluna münasip bir görev verilmesi için ahbabı olan şeyhülislama bir mektup yazar ve kısa bir aradan sonra cevabını alır:
- imtihana girsin, kazanırsa bir yer buluruz.
bu cevabı aldıktan kısa bir süre sonra karşılaşan kethüdazade arif efendi, şeyhülislama;
- sen bu mertebeye imtihanla mı geldin? diye çıkışır.
şeyhülislam; gülerek,
- beni de işte bu yüzden bir türlü adam yerine koymuyorlar'da, bu tür ricalara istiskal ediyorlar ya! *
--spoiler--
Adam kayırma, kıyak, nepotizim, referans(!) vb. Başta şunu açık ve seçik bir şekilde ifade edeyim ki her türlüsü ayağımın altındadır.
Benim lafım; Ahiret gününe inanıp değişik sebeplerle torpil kullanan ve kullanmayı makul görenlere.
Sırat köprüsü yeteri kadar dardır, daha da daraltmak için uğraşmayın!
Müslüman isen Hakka ve hakkına razı olacaksın. Diğer insanların da isteği bir şeyi istiyorsan eşit şartlar altında yarışacak ve başarmak için çalışacaksın.
buna rağmen yine de diyorsan ki "başkaları torpil kullanarak hakkımı yiyor!" Küsmeyeceksin, darılmayacak tekrar çalışacaksın.
Kazanacaksan bileğinin, aklının ve kalbinin gücüyle kazanacaksın. Kimseye minnet etmeyeceksin ve kimsenin Kapıkulu olmayacaksın. Allah'ın huzurunda tek başına hesap vereceğini unutma! O gün kimse yanında olmayacak.
parası ve gücü olmayan insanlarca harıl harıl eleştirilen müthiş olgu. hayata hiç bir çaba sarf etmeden gelen insanların torpili eleştirmesi son derece ironiktir.
Normalde çocuklar için thlikeli bir oyuncakken günümüzde her seviyede insanın karşılaştığı zorlukları, çalışmadan aşmak için kullanılan dillere yapışmış, gelişmemişlik göstergesi olan kelimedir.
çevremdeki çoğu insanın hayır diyemediği şey. türk insanının çoğu böyleyse bu ülkenin yıkılmasına zerre üzülmem.
not: dünyadaki her insan zeki doğmuyor zaten şartlar eşit değil diyebilirsin ben de sana katılıyorum ama unutma ki zeki olmayan ama çok çalışan birinin hakkını da yiyor olabilirsin kardeşim.
Tuğla içine 3-4 tane koyup patlatmıştık çocukken. Tuğla parçası bir arkadaşın gözüne denk gelmişti ama. Korkudan evlere kaçmıştık. Çocuk kaç hafta gözü bir acayip dolaştı ortada. Sonra düzeldi neyseki.
Diyeceğim o ki yeni nesil bu korkuyu asla bilemeyecek. Oturun bilgisayar oynayın siz anca.
