Gitmek fiilinin,hayatımızdaki herhangi bir cümlenin ortasında gülümsemesini gördüğümüz ve gidenin arkasından hüzünle bakmayı öğrendiğimiz eylemdir.Bir şarkıyı modifiye edip,gitme kal bu mahalle arasında diye cilalasak bile topun sahibi çocuğu yolundan alıkoyamayız.
mahalle maçının bitmesi veya kola tenekesi ile oynanmasına haberci olay. topun sahibine kızamazsınız çünkü pençerede duran annesi size de kötü kötü bakmaktadır. sanki orda kaçakcılık yapıyor hissine kapılır, kendinizi suçlu hissedersiniz.
Bunu önlemek amacıyla mahallenin çocuklarının birleşip ortak bir top almaları gerekir. En azından biz öyle yapardık zamanında, ortada da bir sorun kalmazdı.
ilerde " siz bilmezsiniz o yılları. zor yıllardı. seksenlerin sonu doksanların başıydı. bende bir top vardı, tüm mahalle peşinde koşardı. sonra ben topu erkenden alır eve giderdim. sonra herkes anama söverdi. hey gidi günler heyyy " diyerek geçmişini anlatacak insandır.
saha dışında gerçekleşen olaylar nedeniyle maçın tatil edilmesi gibi bi'şeydir. tabi tasvip etmiyoruz o *şişman teyzenin davranışlarını ki bu teyze topun sahibi ve mahallenin en sümsük çocuğu olan arkadaşın! annesidir.
Top benim değilmi topumu alır giderim! Zihniyetine sahip çocuk tipinin sergilediği bir tutumdur. Bu durum pek hoş karşılanmaz kin duygusunun küçük yaşta oluşmasının en önemli sebebidir.
geride kalan çocukların saklambaç ya da körebe oynamasına sebep olabilecek gelişme. günümüze uyarlandığı takdirde, play station salonuna gitmeleri kaçınılmazdır.
