dün Cemil Özeren'in vefat haberiyle herkes ayna şarkıları paylaşmaya başladı*. kıskandım önce, sahiplendim 'ayna benim grubum, onlarla büyüdüm ben' demek istedim. aralarında hiç bu şarkı yoktu. sonra hüzünle karışık bir sevinçle şarkıyı* açıp, 'işte, onlar hala çocukluğumun grubu benim, öyle kalacaklar.' diyip ardarda dinledim, yıllar sonra, defalarca.. ve sana armağan ettim Cemil Özeren. huzur içinde yat.
Aşk için Yer Yüzünde Uzaktan Ötesi Yok
En Uzun Gecelerde Şafaktan Ötesi Yok
Yaklaşanlar Tanrıya O Gerçek Aşıklardır
Nehirlere Denize Varmaktan Ötesi Yok
Elbette Ömür Biter Can Gider Ey Sevgili
Aşkı Sende Bulana Topraktan Ötesi Yok
Topraktan Ötesi Yok
Ötesi Yok Topraktan Ötesi Yok
Revamı Bunca Keder Yeter Bunca Ayrılık
Kurumuş Bir Dal için Ocaktan Ötesi Yok