eski bir deyimdir. taşralarda ve köylerde yaşayan insanların söylemidir.
ölen birinin toprağa verilmesi ve ilerleyen günlerde cesedinin mezarın dışında bulunmasıyla beraber, bu olayı gören kesimin 'vay be amma da günahkarmış, toprak kabul etmedi' şeklinde ortaya attıkları varsayımla oluşmuştur.
günümüzde yaşanmayan bu olayın iç yüzü ise şudur; henuz teknoloji ilerlememişken, toprağa verilen cesedin üzerine ağaç dalları vb gibi gereçlerle bir korunak yapılırmış. ilerleyen günlerde toprağın cesedi cürütmesiyle birlikte, pek sağlam olmayan bu korunak sebebiyle çevrede yaşayan köpek, tilki ve çakal gibi leş yiyebilen hayvanlara cesedin kötü kokuları ulaşırmış. bu hayvanlarda kokuyu izleyip cesede ulaşır ve gömüldüğü yerden yemek için çıkarırlarmış. cesedi mezar dışında gören çevre insanı da cehaletten olsa gerek, cesedi toprağın kabul etmediğini düşünüp olaya farklı bir bakış açısı getirmiş.
halbuki bu toprak neleri yuttu, bir cesetle mi başa çıkamayacak...
