Gerçekten vicdanım yaralandı , orda olmak istedim , tutup kollarından mermer zemin üzerinde sürükleyerek
20 snde amcamı dışarı çıkarmak istedim , biliyordum , en fazla 20 sn içinde yerde 3 dk sonra cayır cayır yanacak amcamı dışarı çıkaracağımı , masa üstündeki cep telefonum ve çantam umrumda olmazdı bir hayat yanarak öleceğini bilseydim.
halbuki orada yanarak ölen amcam değil , insanlıktı.
çocukluğumda hatırlarım bir araba kazası olduğunda herkes koşardı yardıma şimdi kaza yapan arabaya meraklı gözlerle bakıp aldırmadan yanından geçen insanlar olduk evet sanayi toplumu olmakla birlikte yozlaştık değerlerimizi kaybettik.
kötüler birilerini cezalandırırken iyilikler adına hepbirlikte karşı koyamadık sadece sıcak evimize başımız belaya girmeden dönelim diye hiç düşünmedik bu yaşanan kötülüklerin sokaklarda yakınlarımızında başına gelebileceğini.
toplum olarak öldük yozlaştık, egoizmin doruklarını yaşar olduk.
