popüler kültürün insan seçimlerini yönetmesi hayatın gerçeklerinden birisi. ama bir yazarın herkesten aynı tepkiyi alması onun boş olduğunu değil tüm herkeste olan fakat hiç kimsenin görmediği bir şeyi gördüğünü ve bunu bizim önümüze sürdüğünü gösterir. göz önünde olanı görmek kadar zoru yoktur çünkü insan her zaman ender olanı ararken yoklukta kaybolur.
gabriel garcia'nın yüz yıllık yalnızlık hakkında dediği gibi
''Bu romanı büyük bir dikkat ve keyifle okuyan, hiç şaşırmayan sıradan insanlar tanıdım. Şaşırmadılar, çünkü ben onlara hayatlarında yeni olan bir şey anlatmamıştım. Kitaplarımda gerçekliğe dayanmayan tek cümle bulamazsınız.''
eğer sürekli beraber yaşadığımız bir şeyin bir yazar bize gösterene kadar farkında değilsek bu onun sıradanlığını değil sıradışı oluşunu gösterir bize.
ayrıca 20 yy. ilk çeyreğini zar zor görmüş kafka hakkında popüler kültür yazarı iması yapmak edebiyatla halvete girip göbek deliğini zorlamaktır, yapmayın yazıktır.
