fakat biz duyarsızlaşmıyoruz, dün neysek bugünde oyuz. dün de duyarsızdık bugün de duyarsızız.
duyarsızlaşmıyoruz, yöneticilerimizin laf oyunlarına aldanıyoruz. öyle şeyler oluyo ki normal bir anlatımla ifade edilse halk galeyana gelecek fakat adamlar bir anlatıyor sana, sanıyoruz suçlu biziz. sadece laf oyunları değil, gündemin değişim süresi de bu oyunda etkili. halkın tepki vereceği bir şey oluyo , bi bakıyosun olmuş bitmiş, üstünden çok sular akmış. tepki bile veremiyorsun doğru dürüst. ister istemez neyzen tevfik'in bi şiiri geliyor aklıma.
Türk milleti gariptir
her bi lafı kaldırmaz
..bne dersin kızar da
s.k..sin aldırmaz!
bu her alana yansımış bir gerçektir. insanların gözlerini korkutmadan kaynaklanıyor bu nasıl ki ailelerimiz (bkz: aman evladım siyasete karışma) diyerek korkutması, veya okullarımızda, iş yerlerimizde görüşlerimizi belli ettiğimizde işimizden okulumuzdan olacağımız durumunu doğurur. derslere giren gizli polislerle öğretmenler baskı altındadır. düşüncesini, gerçekleri açıkça söyleyen yazarlarımız aydınlarımız ergenekon bokuna yargılama bile yapılmadan senelerce silivri'dedir. bunları gören gençlik susar tabiki, bunları gören anne baba uyarır tabi ki. kim ne derde desin bu ülkede düşünce özgürlüğü var doğru ama düşündüğünü söyleme özgürlüğü yok!
toplum olarak duyarsızlaştırıldık demek daha doğrudur. duyarsızlaştıranlar, sadece kasalarına girecek olan reklam gelirlerini düşünen ve maksatlı olarak bir amaca yönelik yayın yapan medya organlarıdır.
not: medya, en güçlü ordudan bile daha etkili bir silahtır.
doğru bir önermedir. bana öyle geliyor ki sanki bu duyarsızlaştırma birilerinin amacı çünkü gelişen medya ile git gide ölüm, tecavüz, fuhuş gibi yüz kızartıcı suçları normal karşılamaya başladık. artık haberlerde trafik kazasında ölen kişilerin ismi bile okunmuyor. teröristlerle girilen çatışmalarda sadece şehit olanların ismi okunuyor ama biz öğrenemiyoruz ki ne yiğitler sakat kaldı artık dilediği gibi hareket edemiyor. nefes filmindeki 45 saniye sahnesinde çok duygulanmıştım* o sahnede ölen bir şehide 45 saniye haberlerde ver verilmesinin trajedisi anlatılıyordu. televizyon, medya'nın yaptıklarını görünce herkesin gönlünde 45 saniyeler oluşturulmaya çalışıldığını düşünmüyorum değilim.
evet toplum olarak duyarsızlaşıyoruz. bu her geçen gün büyüyor. üstelik bunun mimarları da bizleriz. nasıl küresel ısınmadan şikayetçi ama küresel ısınmayı ortaya çıkaran bizlersek bu da böyle. sokak ortasında karısını döven adamın yanından elini kolunu sallayarak geçenler "karı koca arasına girilmez" diyerek kaçıyor. insan olmak bu değil. senin o karısını döven adamdan ne farkın kalıyor sesini çıkarmadığında? hiç.
bunun gibi birçok örnek verilebilir aslında ama konuştuğumuzla kalırız. bu saatten sonra hiçbir şey değişmez.
kesinlikle ortada apaçık duran gerçektir.kimsenin görmek istemediği göz yumulan gerçektir.belli ülkelerin ve adamların başımızdakileri kukla gibi oynattığı kendi çıkarları için türkiyeyi ,türkiyenin sahip olduklarını keyiflerince kullanmaları da bir gerçektir,kimsenin engel olamadığı bir gerçektir.bu doğrultuda toplumsal değerlerimiz yozlaştırılıyor bırakın karşı koymayı bunları örnek alıyoruz. Her gün kıskançlık,cinnet,para sorunu adı altında vahşetler ,canilikler yapılıyor , yardım çağrılarını duymuyoruz. Gençler internetteki saçmalıklarla,tv deki dizilerle kafa uyuşturmaktan düşünme yetisine başvurmaz oldu,rahatlık,umursamazlık,bencillik,doyumsuzluk hepsinde yer etti.daha çok örnek bulunabilir.sonuç ise bu bizi uyuşturan,gevşeten şeylerden uzaklaşıp sorunlarla yüz yüze gelmek,gerçekleri zor da olsa geç de olsa fark edebilmek.
mesela sahilde çimenlerin üzerinden bisikletle geçiliyor, çiğneniyor.
(bkz: yazar burada kendinden bahsetmiş)
şaka bir yana gerçekten çok kötü yoldayızdır, tehlikenin farkında mısınızdır?
bizim milleti siksen uyanmaz. bir ihtilal çağrısı yap ne diyo bu derler. milletimi aşağılmak istemiyorum ama durum bunu gösteriyor. niye kalkıp indirmiyolar kimse destek çıkmıyo tek amaç karın tokluğumu sen biraz daha doy yukardakiler biraz daha mı soysundur. herşey neden kimse düşünmüyor sesini çıkarmıyor. toplumumuzda bu diktaya karşı nice denizler var ve bunları nafaroz ediyolar. sonumuz libya gibi olcak ama göreceksiniz amerika kendini gösterecek şuan ortadoğuda tek bağımsız ülke irandır. kim nederse desin türkiye amerikanın. bu çok açık bir gerçektir. ulan ne yediğimiz belirsiz hala geldi batıdakilerin yaşam süresine, vücut gelişimine bakın birde bize. bize neler yediriyorlar nükleer santral kuruyorlar. kimsenin sesini çıkartığı yok. ezberci eğitimin sonuçları bunlar kimse düşünmüyor sonumuz nerye gidiyor. diye bende ölüme deniz kükreyip gidecem. dar ağacında milletin haline gülcem.
evet arkadaşlar, toplum olarak sıra dışı şeyleri o kadar doğal karşılamaya başladık ki buna üzülmemek mümkün değil. ygs skandalı, üstüne ales olayı ve bu skandallarda imzası olan başkanın hala koltukta kalması başka hangi yerde mümkündür? gazeteleri açtığımızda, haberlere baktığımızda cinnet geçirip ailesini öldüren mi ararsın, kıskançlıktan karısını döven mi, namus meselesine gencecik kızları öldüren mi? hemen her gün bir tecavüz olayı... esas sıkıntı ise utanmayı bir kenara bırakıp, bunları normal karşılamamız. toplum olarak olan biten her şeye duyarsız ve tepkisiziz. ve birileri bize her şeyi güllük gülistanlık gibi göstermeye devam ediyor. çok basit bir örnek vermek gerekirse; bundan 2-3 sene önce rusya ihraç ettiğimiz domatesler sağlıksız olduğu gerekçesiyle rusya tarafından halkına verilmedi ve ülkemize geri gönderildi. bunun üzerine ilgili bakanlık bu domateslerin ne olacağı sorusu üzerine içerde tüketiriz cevabını yapıştırdı. ne tepki gördü ne eleştirildi. rus halkına sağlıksız olduğu için yedirilmeyen domatesleri afiyetle içeride tükettik.
