duygu yok sanki onlarda. yani bana öyle geldi. sadece çocuk ev bulamamış yokluğun bokluğunu yaşıyolar. özgürlükle bi ilgisi yok aslında o kadar özgürsen zaten ortalıkta kendini kanıtlarcasına yapmazsın bu işi. özel bişeyler paylaşıyosun sözde. bence hoş değil. biraz düşük sanki.
ha şimdi dersin ki ben 60ların ruhunu taşıyorum bilmemne o zaman yap. ama belli evdeki baskıdan kaçıp sahile gelmişsin. duruşundan okunuyo. ama illa da yapçam ben sanane diyosan da yap arkadaş ne diyim ben şimdi.
yiyişmek için başka yer bulamamışlar gibi, sokak ortasında, herkesin gözü önünde, ''benimde sevgilim var. bende yiyişiyorum, boru değil'' edalarıyla öpüşüp koklaşan, ar namus kelimesini lugatlarından kaldırmış, anlamlarını bile bilmeyen kişilerin oluşturduğu çiftlerdir.
Şık değildir. Sevgiliyi öpmek özeldir, gerçekten seviliyorsa saklanmak istenir. Sokaktaki insanların sevgilinin hakkında kötü düşünmemesi gerekir kanaatimce. Boru değil yani sevgili bu.
herkes herkesin seviştiğini yiyiştiğini biliyor, bunlarla ilgili o minicik kafasının içinde binlerce fantazi kuruyor, kapalı kapılar ardında rahatça yiyişilebiliyor da yemek, içmek kadar basit bir eylem neden dışarıda yapılamıyor.
böyle insanları görenler birden ahlak koruyucusu, iyilik meleği olabiliyor.
kendi tabularının kalın duvarlarını kıramayan insanlar dert etmemeli bu kadar bu insanları.
'laissez faire, laissez passer.' demiş adam smith. gerçi bu insanlar için söylememiş. onu ben yakıştırdım. :)
insanların film izler gibi seyrettiği, çekirdek alıp izleyen manyakların bile olduğu, aile var dedirten ve değerlere sahip çıkılması gerektiğini hatırlatmamız gereken insancıklardır.
