kesif bir sessizliğe neden olur. ortamdaki havanın soğuduğu hissedilir. ama şöyle de bir güzel yanı vardır. espriyi yapan kişiyle çok samimiyseniz sessizlikten sonra gülme krizine merhaba diyebilirsiniz..
-yav bu takma dişlere bir türlü alışamadım reis bey! yemekler altina giriyor devamli...
-sen çok ihtiyarladın casım ağabey. tahminim seneye ölürsün sen. söyle güzel bir helva yemeyeli çok oldu...
-sen öl pe..venk, ben niye ölüyorum!
-ben hala kendimi dişlerimi kullanıyorum dedem...
-pe..venk!
-hiç münakaşa etmeyin, aranızda ay farkı var, ben biliyorum!
-kiim! casım ağabey rahmetli yusuf amcamın arkadaşıydı bir kere.
-hass..tir ordan! yusuf öleli on sene olmuş!
-işte düşün! sen işi ağırdan alıyorsun.
-vallahi casım ağabey, sen fosil sayılırsın, bir gün bir müzemiz olursa seni girişine koyacağız.
-..................................................................................................................................
-şey! kusura bakmayın,herkes şaka yapınca bir tane de ben yaparsam sempatik bir hava olur diye...
-rıfat! yemeğin bittiyse git arkadaşlarınla vedalaş istersen!..
-başüstüne baba!
-yalnız arkadaşlarının anasına; tikat et!
-merak etme baba!
-vay anasını! demek rıfat askere gidiyor he! zaman nasıl da çabuk geçiyor! ben mesela ecemiliği, izmir bornovo'da yapmıştım. edirneli bir çavuş vardı...
-ya casım ağabey! o zaman izmir osmanlı toprağıydı değil mi?
-ne osamanlısı ula?!!!
-sen askere gittiğin zaman daha cumhuriyet kurulmamıştı ki!
o kadar insan içinde illaki biri anlar düşüncesiyle espriyi büyük bir gururla ve kendinden emin şekilde patlatmak fakat ortamda oluşan buz gibi sessizlik. düşman başına.
