baba oğlunu bankaya yollar. oğlan bankaya gider. kesinlikle ya banka kapalıdır yada bir arıza vardır. çocuk geri döner. döndüğünde babası arkadaş çevresiyle oturmaktadır.
+baba parayı yatıramadım.
-nasıl yatıramadın lan?
+şimdi yatırmıyorlarmış
-lan eşşek herif tabi sallana sallana gittin. gidene kadar vezne kapandı. senin gibi tembel görmedim. hemde aptal. nasıl benim oğlum olursun anlamıyorum zaten amq.
not: bu olaydaki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.
düşüncesiz, malın ta kendisidir efendim. baba bir kaç saniye içinde unutur ancak çocuk ölene kadar asla unutmaz. her hatırladıkça da babaya olan nefret duygusu tekrar canlanır.
sahip olduğunuz genel kültür düzeyi toplumun tavanıdır, bu yüzden ilkokul ve orta okulda mutlaka bilgi yarışmalarında adınız geçer. ama babanız misafirlikte "bu salak hiçbir şey bilmez, hiçbir şey de okumaz" dediğinde boğazınız düğümlenir. neyse ki yaş ilerler de bunun gibi sözlere üzülmez, gülüp geçersiniz.
küçük yaşlarda pek koymasa da, zaman geçtikçe insanı daha fazla üzer. insanlara durumu açıklayınca haklı çıkacağınız bir konuda dahi dediği bir lafla sizi can evinizden vurur. aslında örneklendirmek isterdim ama çok üşendim sayın yazarlar.
bu arada kızları genelde anneler küçük düşürdüğü için, babalara da oğulları kalmıştır.
