Toplum denen illet korku ütopyasının insanı kıskaca almasının portresidir.
Toplum; şeytandır.
Sizin adınıza düşünen, sizi kukla gibi yöneten bir şeytan.
Siz sefiller beyninizi ona satarsınız kullanmak yerine.
O da size neon ışıklarıyla aydınlatılmış, otomatik hayatlar verir.
Ona sırtınızı yaslarsınız. Emzirir sizi. Büyütür.
Ama olgunlaşmanızı engeller. Olgunlaşan her birey ona bir tehdittir çünkü.
Sizin hep dizinin dibinde kalmanızı ister.
Sizi masallarıyla uyutur, ütopyalarıyla korkutur.
Sizi bir savaşçı gibi programlar.
Kendisine zarar verecek bir hain çıkarsa onu yok edene kadar saldırasınız diye.
Ruhlarınız ve beyninizle egemenliğini kurmuştur artık. Geçmiş olsun.
Ölmekten korkarsınız bir de.
Halbuki ölseniz bu uyuşmuş bedenlerinizi onun elinden kurtarmak sizin yegane şansınız olurdu.
Yok olmak; mükafatınız olurdu.
Boşuna cehennemler yaratmayın şimdi.
En büyük ateşin içindesiniz. Geçmiş olsun.
