2 aydır maaş alınmamış, bıçak kemiğe dayanmıştır ve patrona baş kaldırırsınız.
şirketteki sağlam, iş yapan 4-5 kişi anlaşıp işten çıkmaya karar verirsiniz.
- tamam dimi olm, çıkıyoruz bak, hep beraber, bu yoldan dönmek yok!
+ tamam abi ben kararlıyım, laf ağızdan çıkar.
x kesin abi bende verdim kararımı çıkacam.
y ayıpsın ya, ibne vermiyo maaşları tabi çıkacam.
- ne olsa hepimiz çıkınca mecbur paralarımızı verecek, öyle ya kim yapacak o kadar işi!
ertesi gün olur, patronun yanına gidilir, patron, yaparız hallederiz der, 5 kişiden 3 ü cayar çıkmaktan.
bu durumda kalan iki kişinin rest çekmesi çokta bir anlam ifade etmez. ama biz kararlıyızdır, işten çıkıyoruz deriz, patron ilk başta iplemez, sonra niyetimizin ciddi olduğunu analyınca bizim paralarımızı verir, dönek olan o 3 kişi paralarını alamamıştır, iyide olmuştur.
