Benim de başıma gelmişti aynısı. Toplanın anlatıyorum:
Efendim puslu ve soğuk bir istanbul sabahıydı. Ben kulaklığımı takmış hayal aleminde oradan oraya sürüklenirken meğersem bir kız da affedersiniz beni kesiyor. Allah Allah bir yanlışlık var bu işte dedim, tekrar hayal alemine iltica ettim. Ama aklım oradaydı. Dedim lan kafamı yine kaldırayım bakalım ne olacak. Anaaa kız yine bakıyor. Tabi bendeniz çok çok utangaç biriyimdir. O güne kadar hiçbir kızın şeyini tutmamışım.(elini)
Neyse efendim kız biraz daha baktı,sonra biraz daha baktı.Baktı ,baktı,baktı...
Ve biz şuan evliyiz.
Çirkin bulmuş olma olasilığı olmayan kızdir. Zira bir kızın begenmediği bir erkeğe ikinci sefer yanlışlıkla bile olsa baktığı görülmemiştir.
Geçen yine çekmisim kapisonu kafama epeyde efkarlıyım binbir tane dert var başımda.
Hüzünlü ve duşünceli şekilde bir noktaya odaklanirım böyle oldumu ya yere bakar ya hafif başımı cama çevirir bos boş dişarı bakarım.
Neyse o meyanda kizın biri beni kesiyormuş bi baktım o da bana bakiyor sonra boynumu buktüm oylede utangacım sormayın. O da başını çevirdi kısa sure sonra yine bana baktığını farkettim. Bu sefer ki bakışı "acaba o da bana bakiyor mu der gibiydi" neyse hicbir art niyet olmaksizın nedense ara ara o bana ben ona, ben ona o bana bakıverdik durduk. Gözlerimiz istem dişı yönleniyor gibiydi. Utanıp tekrar biyun bukmeler derken. Kiz saçını o en yakıcı ve bilindik boyun hareketiyle geri atmaya bile başlamıştı.
Sonra dertlerim geldi yine aklıma ve kim bilir onun ne kadar mutlu olduğu ve bir daha başımı o yana taa ki o inene değin çevirmedim.
Inerken son kez bana baktı sevgi dolu gözlerle. O kadar da çirkindim halbuki kendimce. aynaya bakmayalı hayli zaman olmuştu.
O gittiğinde var olan dertlerim sanki iki katına çıktı. Yokluğunda yalnızlığım oturdu göğsüme, ağlamak istedim, yapamadım. ölsem yeriydi.
