yarım saat içinde işini, ismini, okuyorsa okuduğu üniversiteyi, bölümü, kankalarını, sevdiği mekanları, tuttuğu takımı, gittiği yeri, memleketini, yaşadığı yeri, politik görüşünü, hayat felsefesini öğrenebileceğiniz kişidir. görüş alanınızda değilse, bütün bu bilgilere dayanarak kafanızda bir tip yaratırsınız yolculuk esnasında.
aralarında bir de "artiz" diye tabir ettiğimiz tipler vardır ki; onlar akılları sıra "hava" yapmak için böyle sesli sesli konuşurlar -evet evet, var böyle tipler. o amaçla yaptıklarını hayvan gibi belli ederler bir de. saklayamazlar-. sanırlar ki, biz ona o konuşmadan dolayı imrenip, hayran olacağız. yolculuk sonunda bir imza bile isteyebiliriz hatta. "vay be, x yerde yemek yemiş demek ha?" "y'den prezervatif almış bir de? ulan helal olsun!" diyeceğimizi umarlar.
bir keresinde sinirlenip farkında olmadan telefonda sesli konuştuğumda beni uyaran ve kapıdan aşağı atıp sonra üzerine atlayıp ağzını burnunu dağıttığım kahramandır o bahsi geçen kahraman.
ses çıkarmadan konuşmak gibi bir kavram olmadığından* pek garipsenmemesi gereken insan tipidir. fakat söz konusu insan yüksek sesle konuşuyorsa işte o zaman eleştiri malzemesi haline getirilebilir.
üzerine hayaller kurulan insandir.
kafasi alinir cama üç beş kere vurulduktan sonra otobus(vs) kapısı açılır kafanin yere sürtülmesiyle oluşan kivilcimlardan sigara yakılır ve "höreelalahahehaaağğ" diye gülünür.
bu insan hemen arkanızdaki koltukta oturuyorsa ve hiç bıkmadan, yorulmadan konuşmaya devam ediyorsa ne yazık ki bütün gün başınızın ağrımasına sebep olacak ve bütün gününüz berbat geçecektir.çünkü bu saygısız insanın sesi bütün gün kulağınızda yankı yapacaktır.
bir de hem konuşup hem sakız çiğneyip, ağzındaki tükürük miktarını otobüstekilerin tamamının öğrenmesini sağlayan iğrençlik abidesi insanlarımızda var.
