olmayandır. helede istanbulda kabataş-bağcılar hattına bindiyseniz. ayıptır söylemesi erkek olmama rağmen elim götümde iniyorum aralardan bi jimnastikçi edasıyla süzülüyorum başka turlu şansınız yok bi bakmışsınız son duraktasınız.
istanbul için en çok metrobüste karşılaştığımız olaydır. Hele ki ağzına kadar dolu, körüklü bölümde yolculuk yapıyor ve inmek isterseniz, sizi çok zorlu bir itiş kakış beklemektedir ne yazık ki.
Anayasaya girmesi gereken kuraldır.
Bazı ayılar inmemek için kıçını yırtıyor. Bir tekme atıp ağzını burnunu kırasım geliyor. Aduketi fak ediyor.
Çok sinirliyim be sözlük.
istanbul'da yaşıyorsan ve toplu taşıma araçlarını kullanıyorsan ineceğin yere 10 dk. kala strese sokan durumdur.
(inmeden önceki içimizdeki ses)
-nasıl inicem şimdi ben ?
-amk ya bu ne kalabalık ya.
-şu kadına söyliyim, şöyle geçsin. şu herifi de iterim.
-şu gavatta kaplamış kapıyı onu da aşağı iterim inerken.
-tamam inerim burdan ya, arka kapıya gitmim şimdi.
birde metrobüste oturmak için ilk duraklarda, otobüs boş olmasına rağmen kapının önünde durup binmeyen tipler var. arkadakilerin binmesini de engelliyorlar. kızdığınız zamanda
ben: hanımefendi kapının önünde durmasanızda binebilsek
medeniyet kavramından nasibini alamamış çoğu hödük insanımızın anlam veremediği olay.
olur da kibarca uyarma gafletinde bulunursanız çirkefliğe maruz kalmanız kaçınılmazdır.
