zengin bir çocuğun "top benim, takımları ben kuracağım" dememesi için, islami usullere göre hareket edercesine top alırken bile 7 kişi birleşen, yokluk içinde büyüyen çocukların yaptığı harekettir.
gerekli üye sayısı toplanmıştır, top ve kale seçimi yapılacaktır. bu seçimlerde "yeteeer yıldırım demirören" seslerinin duyulmaması, işin sevindirici olan tek kısmıdır. ama gelin görün ki; bırakın tamir edilmiş parayı, bozuk para bile yoktur. bu yüzden hemen bir tane taş bulunur. ama taş yuvarlak olmamalıdır. bu yüzden civarda bulunan bir inşaatın içinden alınan kırık tuğla parçacığı kullanılır. 100 kişiye sorulsa, inşaat ile ilgili kötü anısı olan çocukların 55 tanesinin topu kaçtıysa, en az 25 tanesi de top ve kale seçimi için tuğla almaya girmiştir.
taş bulunduktan sonra, taşın köşelerinden tutularak bir tarafına tükürülür ve taş havaya atılır. yere düştüğü vakit, hangi tarafı geliyorsa ona göre topun ve kalenin kimde olacağı tespit edilir.
biz fakirler böyle bir yola başvururduk. zenginler ne yapıyordu diye merak ettim ve konunun erbabı olarak cool adam'a sordum. "biz bozuk para kullanmıyorduk, top ve kale seçimini kağıt parayla yapardık. genel olarak da 1000 mark kullanılırdı. şimdiki çocuklar çok şanslı. bizim zamanımızda euro yoktu." dedi.
