- alican kaleye geç.
- yaa ben kalede durmam oluuum.
- o zaman defol git alican, oynama.
- top benim oynatmam, sen git.
- topunu da al git burdan lan.
- ne lan mı? canın sağolsun.
top onundur oynatmaz. bide akşam hava karardığında annesi eve çağırır maçın içine eder top onundur gitmesi lazımdır "yarın devam ederiz" der. revamı bu bize be bi topumuz yoktu küçükken. her zaman bu kötü çocuğu oynamak istemişimdir nasıl bir zevk diye. kısmet olmadı.
Mahallede topu olan kisi olmama ragmen bu kelimeyi asla sarfetmeyerek cekirdekten sosyalist oldugumu kanitlamisimdir. Adam secme isini kendime degil en iyi oyuncuya verir, aksam olup da annem cagirdiginda ise topu arkadaslarimla birakip oyun bitince geri getirmelerini soylerdim. Sonuc mu? birgun onlarla biraktigim top patladiginda biri bile cikip "yahu cocuk o kadar bize topunu veriyor, aramizda toplasip topunu alalim" dememis, beni kendi paramla top almaya mecbur etmislerdi. Buna ragmen yine de her seferinde acir, topu yine onlara verirdim. Marx beni gorse alnimdan opermis be!
adamın biri genel eve gider..
+abi şurdaki topu istiyom kac para.
-höst ayı kibar ol o benim topum kendime ayırdım onu..
+hadi be abi farklılık olsun biraz oynaşalım onla.
-top benim oynatmam.
(olmadımı?belki.ama farklı bi balış acısı)