ufakken sürekli yanaklarının sıkılması ve ''aaniymiş benim tosun paşam'' diye sevilmelerinden kaynaklanan bir durumdur. zamanla bu sevgi sakalların çıkmasıyla yok olunca çocukta haliyle biraz panikler. sevgi seline maruz kalırken''ulan yeter, sevmeyin artık'' psikolojisi zamanla yerini ''beni de sevin lan biraz'' a bırakmıştır çünkü. ve eskiden ilgi odağı olan bu tombik kardeşimiz, artık ortam şebeği olma yolunda hızla ilerler. yolun açık olsun ey dost!
