paket açıldıktan sonra bitmemesi istenen şey(di).ama istenildiği kadar yavaş yensin yine biterdi. yalanırdı, kızartılırdı, seyredilirdi. dünyaya sunulmuş önemli nimetlerdendi.
ilk çıktığı zamanlarda paketinin üstündeki küçük, sevimli kız figürünün göz göre göre nah yaptığı üründü... bildiğin işaret parmağıyla orta parmağının arasından bir adet tombi geçirip sırıtıyordu. en azından ben öyle hatırlıyorum...
"kırmızı pakette peynirli, yeşil pakette fıstıklı; ÇıTıR ÇıTıR, ÇıTıR ÇıTıR, tombi, tooombiiiii!" şeklinde melodili söylenen reklam sloganına sahip, vakti zamanının hafızalarda yer etmiş bir çerezi.
çocukluğumun en güzel cipsidir. zaten cips çeşitlerinin neler olduğunu da bilerek büyüyecek kadar lüks bir hayata doğmamıştık. daha sonraları pringles, ruffles gibi günümüzün çok tutan cipsleri çıkmış olsa da hiçbiri yeşil amblajlı tombinin yerini tutmamaktadır.
türkiye'de geniş kitlelerin ilk cipsidir, öyle ki cips denmezdi tombi denirdi; sana yağ ve margarin gibi yani.
ilk çıktığında tadını beğenmemiştim tuhaf bayatlamış peynir gibi kokardı ayrıca cipsleri yerken eliniz kirlenirdi yadan ve tozdan. çerez kültürünün çok daha sağlıklısı (fındık,fıstık leblebi vb.) olan ülkemizde bu tür cipslerin nasıl olup da tutulduğunu hala anlayamadım o ayrı konu tabii.
vaktiyle elimize beş kuruş geçince bakkala koşmamıza sebep lezzet, market ve bakkalların kapı önüne cipslerin topluca asılı durduğu tezgahları koyması tombi' ile başlamıştır. çocukların aklını almak için harika bir yoldur.
