insanı bazen yerin dibine sokan bazen sorduğuna pişman eden cevaplardır.
Dün kuzenimin asker uğurlamasında apartmanının önündeyiz. Davullar, zurnalar, halaylar.. derken, üstü başı salaş 7, 8 yaşlarında bir çocuk 1 er lira istiyordu..
Arkadaşım; "verelim ama sen Galatasaraylıymışsın" dedi ve 1 lirayı uzatırken, eskimiş Gs amblemli üstünü gösterdi.
Çocuk da; "Yok aslında ben Fenerbahçe yi tutuyorum ama bunu bulunca giydim." dedi ve gitti. Hiçbir şey diyemedik..
Yüz ifadesi, konuşması, ses tonu.. aklımdan çıkmıyor.
üniversitede yaşı epey bi olan hocamız bir soruyu yanlış yazıyor ve şahsım hocaya sorunun yanlış olduğunu söylemesine rağmen hoca bu soruyu geçiyor. Geri dönüp o soruyu çözelim dediğimde ise sinirlenip "sen gerizekalısın, senden hiçbir şey olmaz. Sen mi bileceksin. BEN 40 SENELiK HOCAYIM dediğinde "belli zaten beyniniz bulanmış" cevabıyla hocayı ağlattığım cevaptır.
Ben -, o kız +
-(geometri/matematik Gibi bir sey cozuluyor)Ya bir türlü çözemiyorum ugrasip da, zorlanıyorum.
+ neden bu kadar salaksin?
- efendim? Ayrıca ne alaka?
Biraz zaman gecer.
+ cografya testleri arkadan bakıp geçirmek ister misin?
-kendim çözmeyi yeğlerim.
+ ooff bunları bitirmem gerekiyor ama arkadan bakıp geçirmeye de useniyorum..
- neden bu kadar salaksın? Swh
Gecen Çarşamba yaşanmıştır. Eksileyen beyinlere: anlayamadığınız belli.
- düşünüyorum ve başka sonuca ulaşamıyorum: erkekler aptal.
+şaşırdım.
- neden şaşırıyon ki? erkek değil misin, sen de aptalsın.
+hayır, düşünebilmene şaşırdım.
-doktor bey! karım hamile, lütfen yardım edin.
-hamileyse hamile kardeşim, bana mı hamile?
-sana hamile olmasını isteseydim, ananla sevişirdim.
-saygılar, yengeyi bu sedyeye alalım.
