çocukluğumdan hatırladığım bir kitap ismi.dün bahçedeydim.toprağı kazdık. mis gibi toprak çıktı altından.şöyle bir baktım.yatıp uzanmak için iyi bir yer gibi gözüktü bana.güvenli ve huzur verici ,kucak gibi.yani belki de ölüm...
oysa dayımı bir karanlık kuyuya koyduk.unutamıyorum.gerçek olamayacak kadar kötü.ve şöyle dedim yanımdakine insanları da böyle ekiyorlar toprağa ama onlar ekin vermiyor.adam öylece sustu...
