metallica - and justice for all albümünde yer almaktadır. arada ki sözler, ölen bassçıları cliff burton tarafından yazılmıştır. aslında parça burton' a hitaben yapılmıştır. 09:49 dakika uzunluğundadır.
"dokuz buçuk dakikalık bir şarkı insanı sıkmaz mı?" sorusunun, "hassiktir ordan!" ile cevaplandığı şarkı. metallica'nın en iyi 5 şarkısından biri sıralamasına girer.
başlangıcı ile sonu eşsizdir. bir de hiç beklenmedik bir anda giren "When a man lies he murders some part of the world.." sözleri insanı bir garip yapar.
metallica'nın and justice for all albümünün en iyi şarkısı, dillere destandır. cliff burton'un ölümü sebebiyle sözleri yarım bırakılmıştır. daha sonra grup tarafından tamamlanmıştır.
bir şarkıdan öte bir ağıt, cliff in biyografisinin fon müziği. hele ortasında bir solo var ki , uçurum kenarında dinlenilmesi durumunda insana kendini aşağı bıraktırabilir.
hayatımı allak bullak eden, bununla da yetinmeyip ters düz eden, başka alemlere kaymama neden olan, cliff'in ruhunu hissettiren, öldüğümde de cenazemde çalınmasını istediğim yegane, efsanevi, benzersiz metallica parçası!
cliff burton'ın yazdığı birkaç riff üzerine yapılmıştır, ancak cliff burton 1986'da turne dönüşünde bir otobüs kazasında hayatını kaybettikten sonra kirk lee hammet ve james hetfield, cliff'in rifflerine birkaç riff daha ekleyerek bu şarkıyı yapmışlar şarkının sonlarına doğru james, cliff'in söylediği bir kaç cümleyi söyler ve şarkı ondan kısa bir süre sonra sona erer. özet olarak, bugüne kadar dinlediğim en iyi enstrümental şarkıdır, ve gerçekten hissedildiğinde insanın ağlamaması içten bile değildir.
odanıza geçin, ışığınızı kapatın, dışarıdaki o karanlığı seyredin ve bir taraftan da eskilerde yaşadığınız iyi kötü ne varsa onları düşünün bu şarkıyı dinlerken...
kirk hammetin başlarda attığı soloda, solo da ki kalp ritim makinasının kalp dururken çıkardığı sesi, teli yukarı doğru çekip, gitarı hızlı bir şekilde açıp kapatarak oluşturduğu solonun şarkısıdır.
