şahsi düşüncem tiyatrocu özgür olmalı. istediği oyunu sergileyebilmeli.
edit: eksilere bakılınca yahu ben mi yanlış düşünüyorum diye düşünmeye başladım.
tiyatrocu adam veya kadın nasıl olur da bir yerden para alır diye düşünüyorum.özgürce bir eser ortaya koyar insanlar alkışlar , beğenir ve bu beğeninin bedelini alır.
sorulması dahi saçma bir sorudur.
doktorlar krallar gibi yaşıyor, devlet onlara çalışıyor, öğretmenler desen oturduğu yerde iki üç saat çalışıp göt büyüterek milyarları kapıyor, memurlar ayrı bi sömürücü, e bu kadar asalak içinde bi de tiyatroculara mı yetişsin devletim. bırakın ya, benim milletvekilim misafir ağırlayamazken ona buna para yedirmez benim devletim,hükümetim. (!)
devletin tiyatrocusu da parayı alır. devlet de parayı alır. biz yine konuşuruz. siyasi görüşümüz ney ise onu destekleriz. çünkü düşünmek bize yasaktır. siyasette düşünülmez. birileri parayı cebe indirmeye devam eder. ortalıkta 2-3 şaklaban tv ye çıkıp açıklama yapar laflar savurur. biz izleriz. birileri çarktan dönen parayı cebe indirir.
devletten degil de ozelden alirsa tiyatro buyuk gelisme kaydeder ki bu isin olumlu tarafi.
fakat tiyatronun amacindan sapmasi -siyasi, dini, kulturel propaganda - da ihtimaller dahilinde oldugundan devletten almasi daha makuldur.
kendisini sanatçı zanneden şahsiyetlerin sanattan başka herşeyi icra etmesi karşılığı arpasının kesilmesi durumudur.
gerçek sanatçı; sanatı ile insanları cezbeden kişidir. aynı zamanda devletin veya bir başkasının yardımı olmadan da sanatı ile kendini geçindirebilen kişidir. eğer sanatı ile geçinemiyorsa patetes satabilir, herhangi bir partide şakşakçılık (parayla ota boka alkış çalmak) yapabilir.
tiyatronun devlet tarafından maddi yönden desteklenmesi, devletin sanatın gelişmesi için yaptığı sosyal alan yatırımıdır ve değerine paha biçilemez. bunun maddi dönüşü yoktur, ama toplumun çağdaşlaması gibi bir misyonu vardır. sanatın devlet tarafından desteklenmesinden vazgeçilmesinin tek nedeni bu misyona düşmanlıktır. yani, neden ideolojiktir. gerici ideoloji, toplumun çağdaşlaşmasını istemez. zira, destek bulduğu ortam cahillik ortamıdır. gerici ideoloji, iran örneğinde de görüldüğü gibi teknolojik ilerlemeyi gelişme olarak gösterir, ancak sadece bununla gelişme olamaz.
gelişmiş batı ülkelerinde özel tiyatrolar seyirci desteğiyle ayakta dururlar. bizde ise, özel tiyatroların çoğu maddi olarak ayakta kalamamaktadırlar. bu nedenle, maddi kaygısı olmayan devlet tiyatroları, kültürel gelişimimize büyük katkı yaparlar.
akraba evliliğinden 8 sakat çocuğu olan cahile oy kaygısıyla 500'er yüz liradan 4000 TL aylık ödeyen iktidar, devlet tiyatrolarına para bulamayacak mı ?
