Osmanlı'da tiyatro oyunculuğu dini kurumlar tarafından namusluolmayan işlerden biri sayıldı. 1920'de çıkarılan bir kararname Müslüman kadınların tiyatro sahnesine çıkmalarını yasaklamaktaydı. Bir tiyatro şirketinin müdürü bu yasak karşısında "Yetkililer ahlaksız bir hayat sürdüren kadınlara izin belgesi veriyorlar. Böyle bir durumda, ahlaksızlık için verdikleri izni, nasıloluyor da sanat için vermiyorlar, anlamıyorum" diyerek hayretini gizleyemiyordu.
"sanat" olgusunu çok uzun zaman önce yitirmiş olan fosilleşmiş eğlence aracı. Şu yılda hala tiyatroya giden insan kimse kusura bakmasın kerizdir. Allah Muhammed gibi iMAX salonları varken tiyatro diye bir şeyin hala var olması bile saçmalıktır.
Bir gün tiyatro izlemeye gitmiştim yan tarafımda yaşlı bir çift el ele tutuşmuş, ikisinin de gözlerinin içi gülüyor ve yüz ifadelerinden o kadar belliki aşırı keyif aldıkları. Hayranlıkla izlemiştim onları...
