ekşi sözlükten çaldığım bir başlık. normalde çalma gibi adetim yoktur ama orada yazarlığı bıraktığım için bunu başka sözlükçü arkadaşlara duyurmak istedim.
konumuza kaldığımız yerden devam edersek bir çok ünlüyü sayabiliriz.
yolu bilmekle yolda yürümek farklı şeylerdir, bu işin eğitimini alıp işi bilmek yetenek olmadıktan sonra bir işe yaramaz. örneğin tamer karadağlı'yı ele alalım. "çocuklar duymasın'da tanımıştık o'nu. birkaç filmde ve dizide denk geldim halen haluk'tu. yeni oynadığı rollerde farklı bir duruşa bürünememişti. hep aynı mimikler hep aynı hareketler.
aktör/aktris dediğin yeni izlediğin filmiyle, bir önceki oynadığı filmdeki rolünü unutturabilmeli insana.
bunu başarabilen çok az insan var dünyada, bunlardan biri de johnny depp sanırım.
günümüzde oyunculuk yapan pek çok ünlü özellikle de eğitimli ünlüler ile mankenlikten veya şarkıcılıktan gelenler duygu çıkışları gerektiren üzülme, ağlama, sinirlenme gibi ifadeleri hakkıyla yerine getiremiyorlar. eski manken veya şarkıcı olanları anlıyorum da eğitimlileri ve bu kadar el üstünde tutulmalarını hiç anlamıyorum. sanırım sevdikleri bir dizide önemli bir karakterde oynaması yetiyor bizim halkımıza o kişinin oyunculuğunu beğenmek için.
