Patristik felsefenin olgunluk döneminin ilk önemli filozofu. (Bu tabirden her ne kadar hoşlanmasam da kolay anlatım için gerekli) bu filozof iskenderiyeli clement olarak da bilinir. Bilinene göre 150-219 yılları arasında yaşamış olan klemens, aklı inanca, felsefeyi dine tâbi kılan ve daha sonraları aziz augustinus ve aziz anselmus'ta ön plana çıkacak olan ut intelligam (anlayabilmek için inanıyorum) tavrının ilk örneğini gözler önüne sermişti.
Yunan felsefesine -diğerlerinin aksine- yunan felsefesine büyük bir sevgi ve hayranlık beslemiş ve felsefenin bütünüyle ilahi bir ürün olduğunu söylemişti; felsefe, bilgeliği tüm kavim ve uluslar için parlayan tanrının inayetinin bir sonucu ya da lütfudur.
Clement'in benimsediği felsefe anlayışına gelince aslında senkretik (sentezci gibi) ya da eklektik (eklemeci gibi) bir felsefe anlayışını temsil etmekteydi: stoacı etik, aristotelesçi mantık ve platoncu metafizikten oluşan bir eklektik felsefe görüşü...
Clement, işte bu çerçevede, kurgusal veya spekülatif düşünen aklı teolojinin hizmetine koştu, onu hristiyan teolojisinin sistemleştilerek geliştirilmesi için kullandı. Ortaçağ felsefesinde daha sonra çokça kullanılacak olan negatif teolojinin (bkz: negatif teoloji) ilk örneğini verdi.
Not: kullandığım birtakım kavramlar bir şeyler bildiğim kanıtı için değil, okuyanların bu kavramlara aşinalığını sağlamak içindir.
ii. Not: aslında çok daha uzun yazmak istiyorum ama birçok yazım gibi bu da hazırlık-bilgi niteliğinde.
