Büyük zevksizlik içeren, zekâ parıltısı gösterisi niyetlenmişken o şeyi görmemiş ya da duymamış olmayı istediğiniz, bununla beraber akıldan da çıkmayan söz veya enstantaneler karşısında hissedilendir. Kimbilir, belki paylaştıkça azalır. Mesela, bir feysbuk sayfasında karşılaşıp tiksindiğim:
Oranı Buranı Açacağına Yufka Aç Mantı Açta Yiyelim Prenses.
Burada yaratıcılıktan uzaklık, Funda Arar ı bir tribün dinleyip sadece gel fiili sonuna tribünce eklenen...ıyyyyyyy!
Bir de gecenin köründe tv yi açıp rastlanan Filmlerden kalanlar oluyor akılda. Aynı hissi veriyor, örnek link veriyorum, film ne kadar beterse müziği de o derece berbat:
