ülkücülerin bir elinde kuran-ı kerim, bir elinde şarap şişesi, ağızlarında da "ya allah bismillah! vatan (hıggh!) * için canım feda! (hıgh!)" nidaları olurdu.
nedense, gördüğüm tüm ülkücüler böyleydi. gündüz karıya kıza giden adamlar, şarap içtiği odada akşam kuran-ı kerim okutturuyordu. askerlikten kaçmanın planlarını yapıyorlardı, ne yapsak da askerlikten muaf tutulsak, askerlikte sadece yatsak, diye. sonra, şunu hatırladım:
babam, "ülkücüyümm diyenlere dikkat et. bir elinde şarap, diğer elinde kuran olur bunların. sorsan da vatanı senden benden çok severler." demişti üniversiteye başlarken. bir kez daha haklı çıktı adam.
