tarihi bir dram ile ilgili dalga geçtiğimi sanmayın 2012 portekiz ziyaretimden nottur.
portekiz'de, guimares'in kenar mahallelerinin birinde 1886 yılında doğdu zapata jr. çocukluğu yokluk ve sefalet içinde geçti. ilkokul 3'e giderken, babasının çalıştığı inşaatta geçirdiği bir kaza sonucu iş göremez hale gelmesi yüzünden tüm ailesinin yükü kendine kaldı ve okulu bırakıp braga'da ayakkabı boyacılığına başladı. braga esnafına kendini sevdirdi, zaman içinde işleri büyüttü ve braga'da kendi ayakkabı boyama zincirini kurdu. o boyacı çocuk artık emrinde 16 boyacı çocuk çalıştıran bir patrondu.
büyümenin tadını alan zapata jr. zaman içinde gözünü uzak diyarlara dikti. 26 yaşındaydı ve braga ve guimares dolaylarında ayakkabısını boyamadığı tek bir insan kalmamıştı. bir sabah, ofisinde jornal de noticias gazetesini okurken titanic isimli bir gemiden bahsedildiğini gördü ve o anda beyninde şimşekler çakmaya başladı. ayakkabı boyacılığı imparatorluğunu okyanus ötesine taşımaya karar verdi. ertesi gün bir kuru yük gemisine atlayıp birleşik krallığa doğru yol almaya başladı.
southampton'a ulaştığında mart ayının sonuydu. omuzunda bir ayakkabı boya kutusu, cebinde de bir kaç bin eskudo vardı. titanic bilet satış noktasına gittiğinde hayal kırıklığı yaşadı önce zapata jr. çünkü tek bir bilet dahi kalmamıştı. yalvardı, yakardı, ekstra eskudo vermeyi teklif etti ama çare yoktu. southampton'a kadar gelmişken önce bir fish and chips yiyeyim sonra ne bok yiyeceğime karar veririm diye başı önde limandan dışarı doğru çıkacakken southampton'un gettosundan geldiği her halinden belli olan esmer ve kıllı bir adam yanaştı zapata jr.'ın yanına. adam karaborsacıydı ve elinde en az 20 tane titanic bileti vardı. yarım saat pazarlık yaptılar ve sonunda 3. sınıf bilet için 17.000 eskudo'ya el sıkıştılar. zapata havalara uçuyordu ama bir problem vardı. mart ayının son günüydü ve titanic'in yola çıkmasına daha 12 gün vardı, cebinde ise sadece 2.400 eskudo kalmıştı.
ilk hafta parkta, limanda yatıp 3 öğün fish and chips yeyip idare etti, ikinci hafta parası bitince southampton sokaklarında boyacılık yaparak yemek parasını kazandı ve 12 nisan'a kadar da böyle idare etti.
büyük gün gelip çatmıştı. şampanyalar patlatıldı, titanic'in çapası güverteye çekildi ve gemideki binlerle beraber southampton limanı'nda gemiyi uğurlamaya gelenlere el salladı zapata jr.
yolculuk biraz sıkıntılıydı zîra bütün britanya köylüleri 3. sınıfta seyahat etmekteydi ve hepsi tezek ve keçi peyniri kokmaktaydı. ama asıl sorun 3. sınıftaki yemeklerin kalitesiydi. midesi zaten problemli olan zapata jr. daha seyahatin 2. gününde kabız olmuştu.
yola çıktıkları 3. gün, öğle yemeğinde yedikleri kapuska yüzünden yine mide problemi yaşayan ve soluğu tuvalette alan zapata jr. başına geleceklerden habersiz yine sıçmaya çabalamaktaydı. tarih 15 nisandı. önce bir sarsıntı oldu, umursamadı. sonra çığlıklar duymaya başladı, "koduğumun britanyalı köylüleri" dedi ve onları da umursamadı zapata jr. sonra ayağında bir ıslaklık hissetti, onu da umursamadı. ayağına gelen su, bel seviyesine gelince artık umursamaya başladı olanları ama artık çok geçti.
1886'da guimares'te hayat yolculuğuna başlayan mr. juan carlos zapata jr.'ın hayatı 26. yaşında titanic'in tuvaletinde son buldu. geriye koca bir imparatorluk bırakmıştı. ölümünden 10 sene sonra, 1922'de kurulan victoria guimares futbol kulübünün kurucusu, geriye bıraktığı imparatorlukta çalışan boyacılardan biri olan mr. afonso henriques'tir. yolunuz düşer de guimares'in stadına bir gün giderseniz stad girişinde omuzunda boya sandığıyla mr. juan carlos zapata jr.'ın 1908 yılında çekilmiş dev boyutta bir fotoğrafını görebilirsiniz.
