iliklerime kadar hissettiğim acı verici durum. Şimdiye kadar güzel bir kız bana bakmadı ama alınmamıştım fazla çünkü bende kızların çoğunu beğenmiyorum, çirkinlerin yüzüne bakmıyorken güzel birinin bana bakmaması acı vermemeliydi ama demeyle olmuyor. Attığı hikayelere, resimlere bakmamak için kendimi zorluyorum ama gariban telefonumun ekranını yalamak istiyorum.
Hayatta en büyük garibanlık para değildir. iyi bir bölümüm var karnımı doyururum ama tipsizlikten doğan efkar ve aşağılık hissi geçmiyor.
güzel kızım/oğlum diye seven aileden sonra gerçeklerle yüzleşmiş olmanın verdiği yıkıklıktır. ancak çok da üzülmemek lazımdır. bizi de alacak birileri bulunurdur. züğürt tesellisidir ama olsundur. (bkz: her topal satıcının bir kör alıcısı vardır)
