aylar önce yalnızlıktan ve çirkinlikten komaya girmiştim. dahiliye uzmanı bir hekime götürdüler son çare olarak. "kardeş" dedi "o kadar çirkinsin ki tedavi bile edesim gelmiyor amk. otur şöyle ama sırtını dön konuşurken.". neyse efendim ben tipsizliğimin farkında olduğumdan yadırgamadım bu uzman hekimi. boğazını temizleyerek tekrar söz aldı hekim:
- senin tedavilik işin yok. tipsizlikten komaya girmişsin amına koyim!
+ doktor bey, tamam ben de farkındayım da böyle yüzüme yüzüme ayıp olmuyor mu! ses etmedikçe yardırıyorsunuz lütfen yhhaaa!
- sus tipini sikerim senin. lan ben senin tipini bile sikmem ya neyse ahahahaasss!
+ laaayyyn!
- neyse kardeş biz de insan evladıyız. senin hekimlik mevzuun yok. bak sözlük denen bi şey var, üye ol sosyalleş biraz.
+ aaa biliyorum ekşi falan di mi?
- lan ne alakası var amını sikiim. normal olsan 4 yıl çaylak bekletiyorlar, seni bu tiple oraya almazlar. uluya gideceksin. sadece ben 8 tipsizi oraya yönlendirdim. inan olsun daha iyiler şimdi.
işte böyle başladı ulu maceram. ne yalan söyleyeyim artık daha iyi hissediyorum kendimi. bazen muhabbet ilerliyor, erkek arkadaşlarla tanışıyoruz sıkaypiler falan, bakıyorum hepsi benim gibi. her gün birimizin tipiyle dalga geçiyoruz. allah zalldan razı olsun.
çirkinlerin uğrak yeri ulu sözlük.
kızlarımız kışın kendi kıllarından kazak örerek vakit geçirirken erkeklerimiz mahallenin çocukları korktuğu için dışarı çıkamamaktadır.
hepimiz çirkiniz lakin bazımızın içide çirkin dışıda.
subjektif bi yargı olmasının dışında; yazarın sözlükteki bazı erkeklerle kurduğu farklı iletişim ve bunu sözlüğün şahitliğiyle yapması, ayrıca bilgi paylaşımı ile uzaktan yakından ilgisi olmayan bir tarza sahip olması göz önüne alındığında... evet genç hepimiz birer hilkat garîbesiyiz.
