efendim bu konu esasen psikolojik midir yokusam gerçekten olan bir durum mudur ben bilemeyeceğim. ancak bildiğim bir gerçek varsa bu da tipin kayma sürecinin fiziksel olarak varolduğudur.
öyle çok bir megoloman falan olmasam da genelde özgüven sahibi bir insan olduğumu düşünürüm ve gerektiği yerde hakkını aramak adına rahat rahat çıkışamayan(misal bozuk yemek getiren garsona karşı) arkadaşlarımı anlayamam. hatta genç yaşında saçları dökülmeye başlamış ve kedi bıyığı modeli bıyıkları olan bir hilkat garibesi olsam da genelde yakışıklı olduğumu düşünürüm. ancak gelin görün ki psikolojiylen mi alakalı bilemeyeceğim bir şekilde coni deple kendimi kıyas ederken bir bakıyorum tom york olmuşum. bunu pek çok kişinin de yaşadığını biliyorum zaten, amacım bunu yazılı internet literatürüne kazandırmaktı.
ancak bunun psikolojik olduğu yönünde baskın bir durum var. çünkü tipimizin doruklarda gezdiği dönemlerde çektirdiğimiz bir resim ile yerlerde süründüğümüzü sandığımız bir dönemde çektirdiğimiz resimler arasında pek bir fark olmuyor. en fazla saç yahut kıyafet farklı oluyorç oysa moralsizken bize eğri gelen burnumuz moralliyken o kadar karizmatik geliyordu ki... yahut moralsizken pütür pütür olduğunu düşündüğümüz cildimiz moralliyken sütlaç gibi oluyor... ya da öyle geliyor. vallahi çok acaip durum ben içinden çıkamadım.
psikolojik olabileceği yönündeki ikinci argüman da şu, çevremizden aldığımız tepkilerde bir fark yok. bir sabah uyanmışım, allahım bakıyorum aynaya oyamıyorum kendime. süperim falan, dışarı bi çıkıyorum hatunlar üstüme atlar falan sandığım halde bir iki kuru kesikle karşılaşabiliyorum. bazen de suratımın yansımasını dahi görmeye tahammül edemediğim bir dönemdeyken dıları bir çıkıyorum inadına kızlar yavşıyor sanki. diyelim alt devirden bir hatunu beğendik gidip not falan istiycez güvenli olduğumuz bir günü bekliyoruz, oysa hatn gayet güvensiz bir günümüzde gelip isterik davranabiliyor. tabi kaçıyoruz biz de güvensiz olduğumuz için.
bunlar sosyal fobi mi diye düşündüm, alakası yok. güvensizlik mi? yok. fazla güven mi? yoo. meğer öğrendim ki herkeste varmış bu durum yani hastalık falan değilmiş. en azından çok kişide olunca sorun olmaz ya hani o mantaklan hareketle diyoruz ki bu normaldir. bu arada sürekli "güvenli gün, güvensiz gün" şeklinde yazdığım için kusura bakmasın değerli sözlük okurları, farkındayım evy lady reklamı gibi oldu ama bu kadar kabızane (bkz: götünden sıfat uydurmaya bayılan insanlar) bir konuyu yine iyi bile ifade ettik umarım.
