tin

    1.
  1. 1- En genel olarak bazı metafizikçilerin yada Hegel gibi nesnel idealistlerin, gerçekliği ve evreni açıklamak üzere, varolan her şeyin temeli, özü olarak kabul ettikleri cisimsel olmayan varlık, maddi olmayan gerçeklik. 2- Dinlerde, dini düşünce geleneklerinde dünyayı yarattığına inanılan varlık. Dünya ruhu.
    7 ...
  2. 6.
  3. ar. incir.
    kuran'da bir surenin ismi oldugu gibi, cenab-i mevla incire yemin eder.
    3 ...
  4. 13.
  5. Göktürk ve Uygur Türklerinde, Can, Nefes, Ruh gibi anlamlarda kullanılan kelime.
    2 ...
  6. 3.
  7. 20.
  8. Ruh demektir. Kökeni eski Türkçedir.
    1 ...
  9. 14.
  10. insanın gerçek belirlenimidir. doğa ile birdir, baştan sona onu içerir. tinsel belirlenim mantıksal olarak doğayı kapsar.
    0 ...
  11. 20.
  12. çok farklı anlamlarda kullanılıyor ama insan için madde harici varlığı, özü (gönül, ruh, tanrı vb. ) anlamında eski söz. evet eski.

    şehvet ten e, aşk tin e bakar.
    0 ...
  13. 18.
  14. arapçada incir anlamına gelen tin kelimesi malik bin dinar hazretleri tarafından ben dinimi tine değişmem cümlesiyle insanlığa ders olan bir kelimedir.
    0 ...
  15. 15.
  16. Okurken baska surelere gecis yaptirtacak kelimeler mevcuttur. 8 ayettir.
    0 ...
  17. 16.
© 2025 uludağ sözlük