* yazar, çizer ve nükleer karşıtı aktivisttir.
kendi kaleminden hayatı:
Her nekadar nüfus kağıdında doğum yeri olarak Ardahan yazıyorsa da Samsun'da doğmuşum. Yıl 1956. Yani, hesaplaması çok kolay bir yaştayım; ikibinaltı eksi bindokuzyüzellialtı eşittir 50.
Babam Hemşin'den. Altı çocuklu bir ailenin en büyük kardeşi olarak bir tek o okutulabilmiş, doktor çıkmıştı. Annemin dedeleri Almanya'dan yüz yıllar önce Almanya'dan Rusya'ya göç edip, 1900'ların başlarında da savaşmamak için Türkiye'ye göçüyorlar. babam doktor çıkınca köye geliyor ve annem hastalanınca onu iyileştiriyor sonra da evleniyor. Annem ev hanımıdır ve kendine iğne yapabilecek kadar usta bir sağlıkçıdır da aynı zamanda. Çocukluğum, küçük kasabalarda futbol, kartopu çelik çomak oynayıp, aşık atarak , derelerde yüzüp, kızaklarla kayarak, atlara binerek, incir, şeftali, dut, elma ağaçlarından meyva toplayıp, Robert De Niro ve Zengin Yoksul'daki esas çocuk abilerimin devrimci hikayeleri, komerin arabasının yakılışı heyecanları ve babamın muayenahanesinde apantisit, fıtıt, guatr, basur ameliyatların çıraklık, şöförlük yaparak geçti. ilkokul, bir orta okul ve üç lise, bir üniversite bitirdim, bir üniversiteyi de bitiremedim. Üniversite okurken, gençlik hareketi çinde lyer aldım. Sokak tiyatrosu yaptım, şiir yazdım, bir kadınla evlendik. Bitirdiğim okul Edebiyat Fakültesi'nde Eğitim Bilimi okudum ve bunu kullanmadım ama bitiremediğim okul gazeteciliği sonradan yaptım. 12 Mart Darbesi'ni bilirim. 12 Eylül Darbesini ise yaşadım. Darbeden sonra, bir kere boşandık, genel müdürlük yaptım, tenis oynadım, 12 eylülü bitirmek için yürümeye başladım. yürüye yürüye Marmaris'e, Sinop'a, Ankara'ya, Moskova'ya ulaştım. Yürüyünce yazmaya da başladım. Karga'ya Patikalar'a, Nokta'ya, Outdoor'a, Ağaçkakan'a, Yaprak'a, Cumhuriyet'e, Ekonomi Politika'ya, yazdım. Atom santrallerine karşı çıktım. Hayatta en çok sevdiğim evim Atomun Karşısında kurduğum ev oldu. Sonra savaşa da karşı çıkıp, savaşı durdurmanın yolunu öğrendim.
Şimdi bir hayat arkadaşım ve oğlumuzla birlikte yaşıyoruz. Eşim işe gidiyor ben yazı yazmaya, oğlumuz okula.
On yıldır Lemancoğrafik Dergi Git'i çıkarıyorum. yeniHamran'a yazıyorum. Yapacak daha çok işim, yazacak çok yazım, yürüyecek çok yolum var. En büyük hayalim, içinde mutfağı olan bir kamyonet alıp, yürüyen bir köy yapmak ve bu köye muhtar olmak. Oğlumla, şimdiden bu kamyon için para biriktiriyoruz.
