yeni ahit'in bir bölümü. birinci ve ikinci mektup olarak 2 bölümden oluşur.
birinci mektup:
Tanrı esinlemesiyle Timoteos'a yazılan iki, Titos'a yazılan bir mektup daha önceki mektuplardan ayrı özellik taşır. Haberci Pavlos'un yaşlılığını kapsayan bu dönemle ilgili tarihsel bilgimiz yoktur. Habercilerin işleri Pavlos'un daha önceki hizmet süresine ilişkin geniş bilgi sağlarken sonraki dönemden hiç söz etmez.
Habercilerin işleri son bulurken Pavlos Roma'da, kendi kiraladığı bir evde tutukludur (28:30,31). Aradan iki yıl geçtikten sonra özgürlüğüne kavuşup yeniden gezilere çıktığı varsayılıyor. Sözü edilen mektuplardaki olaylar bu dönemi kapsar.
Timoteos'a yazdığı birinci mektuptan anlaşılacağı gibi, haberci Pavlos bir süre önce Efesos dolaylarını ziyaret etmiş. Makedonya'ya giderken Timoteos'a belirli görevler vererek onu Efesos'ta bırakmış (1:3). Timoteos'un çağrısı bazı kişilerin gerçeğe aykırı öğretiler yaymasını önlemeyedir. Bunun yanı sıra başka konulara da yer veriliyor bu mektupta:
Haberci Pavlos Mesih'in kendisini nasıl kurtardığını anlatıyor, duanın ön sırada yer tutan önemini belirtiyor. Kilise topluluğunda yöneticilerin ne tür insanlardan oluşması gerektiğini, topluluk içinde sıkıdüzenin (disiplin) nasıl uygulanacağını bildiriyor. Her çağda inanlıyı uğraştıran maddecilik (materyalizm) bunalımının göğüslenmesi gerektiğini vurguluyor. 65-67 yılları arasında yazılmıştır.
ikinci mektup:
Tanrı esinlemesiyle yazılan bu mektup haberci Pavlos'un en son yazısıdır. Yazar Pavlos bu incil parçasını, idamını beklerken Roma'dan yazıyor (4:6). Mektubu alan Timoteos Efesos'tadır. Pavlos geniş bir alanı kapsayan gezilerinin sonunda yeniden tutuklanmış, Roma'da cezaevine atılmıştır. Bu dönem Pavlos'un ikinci tutukluluğu diye bilinir. Pavlos gezisi sırasında Troas'ta bulunmuş, orada bazı eşyalar bırakmış. Timoteos'un bunları alıp Roma'ya getirmesini istiyor. Onun ivedilikle gelmesini üsteleyerek gözü yolda bekliyor (4:9,11,13,21).
Pavlos daha önce Miletos'a da uğramış, hizmet arkadaşlarından Trofimos'u orada hasta bırakmış. Korintos'a da uğramış olabilir (4:20). Girit'te bulunmuş (Titos'a Mektup 1:5). Bu açıklamalardan anlaşılacağı gibi, Pavlos Roma'da ikinci tutuklanışından önce birçok yere uğrayıp kilise topluluklarının sağlığıyla, yöneticilerin etkinliğiyle yakından ilgilenmiş. Saygın bir öndere yaraşan tutumu ve yükümlülük duygusunu genç öğütçülere örnek olarak sergiliyor.
I. Timoteos'ta olduğu gibi, bu mektupta da aykırı öğreticilere karşı uyarılar var (2:14,16,17,18,23; 3:8,13; 4:3,4). Bunlardan ikisi adlarıyla bildiriliyor (2:17), Firavun'un önünde Musa'ya direnen iki sihirbaza benzetiliyor (3:8). Olumsuz davranışlarıyla anılanlar da yazıda eksik değil. Yüzeysel dinselliği sergilerken iç yaşamı uygunsuzlukta bocalayanlardan yüz çevirmenin gereği belirtiliyor (3:1-5). Tanrı'ya hizmet sunanın lekesiz yaşam tutumu vurgulanıyor (2:22). Bu son mektup 65-67 yılları arasında yazılmıştır.
