efenim, zatıâlilerinin sıradan halkla (bkz: ordinary people) kurduğu diyalog çabaları kimi zaman katkıda bulunma amaçlı müdahil olduğum, kimi zaman da hasbelkader müşahit olduğum takdire şayan özellikler içermektedir. mesela bir ıvır zıvır işlerinden (bkz: öğrenci işleri) kendisine tevdi edilen öğrenci pasosunun ne işe yaradığını anlama gayretleri olsun, iett yolcularına karşı hümaniter yaklaşımları olsun her zaman gözlerimi yaşartmıştır.
bcd: ya bana verdikleri bu kartın üzerinde o demir şey yok
opf: onu sen kendin alıyosun kuzu. akbil gişelerinde var.
bcd: nerde var o gişelerden?
opf: e hani bu otobüs duraklarının yanında ufak kulubeler var; ordan.
bcd: ama orda fakirlere ekmek dağıtılmıyor mu?
opf: ahaha
bcd: kandırmıyorsun beni di mi?
opf: bence sen minik sarı otobüslere binmeye devam et.
yeri gelmişken ekleyeyim; şehri istanbula olan hakimiyeti de dikkat çekicidir. cevahir, akmerkez, kanyon levent, metrocity merkezlerinden tüm koordinatları çıkarabiliyor. o janjanlı, spot ışıklı mekanlarda da olsa nadiren görülebilen; pır uçup pır konan bir kuş. kızgınken bile güzelliğinden bir şey kaybetmeyen, en sevimlisinden bir voodoo baby. sadece biraz dobişko.
