çeşitli kurumlarda staj yaparken, fakirler meslek edinsin diye kurulmuş kurslara giderken, hatta sokaklarda tek ganimetleri olan cep telefonlarını kurcalayarak yürürken, kendilerini kabak gibi belli ederler.
fakirsin işte aç köpek! fakir. ne zaman haddini bileceksin?
toplum içinde çıplak olan bir insanın dışlandığı ve garipsendiği kadar emo olmayan tiki olmayan vs. olmayan bizim gibi olmayan benim gibi olmayan bir şeylere bağlı olmayan kısacası farklı olanın da dışlandığı bir dünyada kendiliğinden oluşmuş bir ihtiyaçtır...
acınası kızlardır. olmadık şekillere girerler. genelde filmlere veya dizlere konu olurlar. bu kızlar arkadaşlarından fakir olduğunu saklamak için binbir türlü uğraş verir. ama sonunda arkadaşları fakir olduğunu öğrendiğinde onu böyle de kabullenriler. tabi bu filmlerde olan olaylar, belki gerçek hayatta aynı olay olsa arkadaşları kızın yüzüne bakmayacak. bu arkadaşlarının ne kadar insan olduğuyla ilişkili.
netice itibariyle kızın hiç kasmaması olduğu gibi görünmesi gerekir. nasıl olsa yalancının mumu yatsıya kadar yanar. er ya da geç bu yalan ortaya çıkacaktır. dürüst olursa en azından kendini gerçektan seven insanları tanıyabilir.
o kadar gıcıklar ki! zaten bu tikky denilen kızların ne kadar itici olduklarını hepimiz biliyoruz. o konuşmalar, parası var diye yapılan kıroluklar vs. bir de bunlara özenen fakir ama özenti kızlarımız var. o kadar kendilerini küçük görüyorlar ki yükseltmek adına daha da basitleştiriyorlar. böyle kızlar görünce bunca yıllık kültür donanımımdan utanıyorum. herkesin parası olmamalı kardeşim, herkes yeşillere bürünmemeli!
