"better if i could find the words to say
whenever i take a choice it turns away
i'm worn, tired of my mind
i'm worn out, thinking of why
i'm always so unsure
i battle my thoughts i find i can't explain
i've travelled so far but somehow feel the same
i'm worn, tired of my mind
i'm worn out, thinking of why
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i'm worn, tired of my mind
i'm worn out, thinking of why
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i'm always so unsure
i am alive when i sleep
why am i not in all that i got?
i can't find no one to blame
stand, stand, damned one
damned one
damned one
damned one
parçalayıp, bölen. yine kalbe hafif bir dokunuş, yine damardan hafif melankoli, yine mi sen beth abla. kulakları kızartana kadar, hatta daha fazla dinlenebilen, hakkında entry girmekte zorlanılan bir portishead harikası daha.
1984 yapımı mükemmel bir ingiliz filmidir. abd ve sscb arasında patlak veren nükleer savaşın, bir sanayi kenti olan sheffield'da yarattığı etkiyi ruth beckett isimli genç bir kızın gözünden anlatır. belgesel tadında çekilmiştir. savaşın öncesini, yaşanan yıkımı ve yıllar sonra insanlığın nasıl artık taş devrine döndüğünü izlerken yer yer altınıza etme noktasına gelirsiniz. geliş geçmiş en rahatsız edici filmlerden biridir.
antichrist filminin soundtrack'i olmasının yanında sözleriyle de insanı kendisine bağlayan portishead şarkısı. özellikle I'm worn diye boğuk yaptığı girişlerde bir garip oluyorsunuz. tired of my mind diyor daha ne desin.
lars von trier'in antichrist filmine soundtrack olmaya pek çok yakışan portishead şarkısı. her dinlediğimde filmin o boğuk, buhranlı havasını yaşatır. şarkı zaten kimlik bunalımı ve mutsuzlukla boğuşturuyor insanı. sesine nefesine kurban beth gibbons!
Ben anonimciydim hep. Burda direkt instagram profilimle oturum açtı. Nereye napılacağını keşfettikten sonra itidali elden bırakmayarak burdan yazmalı ve Twitter'a yavaş yavaş veda etmeli.
Şu an ki gidişatı ile "Safe Twitter" olma yolunda ilerleyen platform. ilk çıktığında twitter olma yolunda ilerleme hedefi varken şu an baya baya instagram'ın twitter versiyonuna dönmüş. Twitter'da ne kadar linçlenecek post varsa hepsi threads'e doluşmuş durumda.
Dürüst olmak gerekirse Threads bu şekilde bir kitle yaratır ama, ki zaten var gibi de duruyor, Twitter seviyesine gelebileceğini ben sanmıyorum. Ancak Twitter'ın da Elon Musk'ın elinde her seferinde ne saçmalayacağını düşünürsek, ne olacağını kestirmekte sıkıntı.
Sanırım öyle bir ortam oluştu ki iki platformda kendisine has bir kitle elde etti. Twitter'da linç yiyecek tüm arkadaşlar Threads'te kendi kapalı dünyalarında mutlular, Twitter'da da, konularla alakasız post atanları görmedikleri için insanlar mutlular.
