Acid House müziği anlatan bir dokümanter şeydirgeçi. Yazarı yapımcısı ve yönetmeni Gordon mason, ki kendisinin mason olduğunu sanmıyorum, tarafımca yapılan kötü bir şaka deyip bir alt paragrafa geçiyorum.
Bu paragrafı da sevmedim. Bir alt paragrafa geçelim.
"Olayın nedir olum?" diye sordum an itibari ile kendime. "Nedir bu paragraf muhabbeti?" Sanırım asit müziğin bünyemde yarattığı ilk etki: Aşırı zevzemek. Zihnimi deldi geçti. Neyse belgesel ilginç. Asit müzikle filan alakam yok. ileride belki bir gün olur diye de düşünemiyorum. ama yine de amaçları sadece hep beraber iyi vakit geçirmek olan bu 80'ler insanlarının, parti yapmak için gösterdikleri çabayı ilginç, ilginç olduğu kadar da sempatik buluyorum. Polisle çatışmalar, devletin abartı ve salakça önlemleri, gizli örgütlenmeler, "e"ler, yüksek uçuşlar filan. they are takılıyoring, keyiflerine bakıyoring. bırakınız takılsınlar! takılınız bırakmasınlar! sana, bana, bize bu asidik paragraftan çekip gitmek düşer şimdi. zira beklersek asidimiz kaçıyormuş!
Yine de bir asit partisine katılmak isterim. Ortam cool dude.
