824 yılında halife me'mun'un huzurunda müslüman kelamcılar ile bir dizi tartışmaya girmiş ve hristiyanlığı müdafaa etmiş olan isevi düşünür.
ilk tartışmalarında kuran ayetlerini çarpıtmaya çalışmış ancak daha sonraki evrelerde tartışmayı kendi isteğine göre yönlendirebilmiştir. mesela kuran'daki allah'ın kelamı ifadesinden hareketle bunu allah'ın oğlu olmakla benzeştirmeye çalışmıştır.
Dımaşki ile birlikte ebu kurre islam'ı konu edinen ve onu inceleyen ilk isevi teologlardır.
Yazdığı Arapça risaleler şunlardır:
irade Hürriyeti
teslîs ve Tevhid
Mesîh’in Ölümü
incil’in Hakikati
Tanrı’yı Bilmenin Yollarına Dair
Kurtuluşun Gerekliliğine Dair
Oğulluğun Ezelî Oluşuna Dair
Ya‘kūbî Dâvûd’a Mektup
Şeriat, incil ve Kadıköy Konsili’nin Doğruluğuna Dair
Tanrı’nın Bedenleşmesine Dair
