Yanılmıyorsam gerçek hikayeden uyarlanmış bir film. Alkol bağımlısı bir adam en son 25 sene önce, kendisi bu lise takımının yıldızı iken play off yaşamış bir Katolik okuluna baş antrenör yapılır fakat takım da kendisi gibi sorunudur. içlerinde uzun boylu sporcular yoktur, oyuncu sayısı azdır, kimse seçmelere katılmaz ve takımı kurarken, tatktikleri verirken buna göre davranmak zorundadır. Tam anlamıyla bir spor ve başarı filmi değil, daha çok bir drama filmi. Film boyunca antrenörün hayatına, geçmişte yaşadıklarına ve alkol sorununa odaklanıyoruz.
Başlarda herhalde colin farrell sonuna kadar gidip kurtulan 3 kişiden biri olur diye düşündüm ama adamın rolünü oldukça kısa tutmuşlar. Bir de kesin kız yüzünden kavga çıkar diye bekledik, o klişeye girmemeleri güzel olmuş.
Ha bir de böyle bi film çekiyorsan, mesela o çamurun içindeki hayvanı avladıkları sahneyi çekmeleri gerekirdi. O sahnenin olmaması eksik olmuş.
uzun zamandır bir filmden böyle etkilenmemiştim. etkilendiğim en son film (bkz: korku seansı 2) idi. bir grup sovyet mahkumun kaçış ve hayatta kalma mücadelesinin anlatıldığı gayet sürükleyici bir film.
cnbc e'de izleme şerefine nail olduğum kaliteli film. gerek konu olarak gerekse görüntüler açısından gayet güzel bir film insanların sovyet rusya'nın toplama kamplarından kaçışını ve kaçarken çektikleri sıkıntıları anlatan film. filmin içinde çok hoş ayrıntılarda var.
geçen gün bir arkadaşım sayesinde varlığından haberim olan film. bu tarz filmleri çok sevmeme rağmen bugüne kadar nasıl duymamışım hayret ? komünizm karşıtı propaganda var evet ama bu da olmalı. bu film de farklı bir bakış açısıyla komünizmin kirli çamaşırlarını ortaya seriyor. kapitalizmin kirli çamaşırları yanında komünizminkileri de görmek lazım. izlemek gerek.
film tam bir soljenitsin romanı. Tabi, tam olarak gulaglarda olanları anlatmıyor olsa da, stalin' in uyguladığı baskıları çok çarpıcı biçimde aktarıyor. Doğa betimlemeleri harika, özellikle çöl sahneleri çok güzel çekilmiş. Jim Sturges ve Ed Harris' in oyunculukları munteşem.
yaşanmış bir hikayenin beyaz perdeye uyarlanmış hali...
doğu avrupa'ya demir perdenin indirildiği, insanların ideolojik tasniflere tabi tutulduğu, büyük acıların ve büyük adaletsizliklerin yaşandığı soğuk savaş döneminde vuku bulmuş bir hadise...
stalin yoldaş'ın, halk düşmanlarını ve adi suçluları topladığı sibirya çalışma kampları... bu kamplara, sovyet coğrafyasının farklı ülkelerinden getirilmiş, her biri farklı uyruğa mensup binlerce tutuklu... kimi, sibirya soğuğunda on yıl çalışmak zorunda, kimi yirmi yıl... virjin bir coğrafya ve ağır mı ağır koşullar... kampı çevreleyen dikenli teller, silahlı askerler, iriyarı köpekler ve bunlardan daha da zorlu olan uçsuz bucaksız soğuk, kar ve fırtına... yakaladıkları firari başına ödül alan yerli halk da işin cabası...
işte böyle bir ortamda, farklı milletlerden, farklı hikayelerden gelmiş bir grup arkadaşın, özgürlüğe kaçış noktasında kesişmeleriyle başlıyor hikaye...
--spoiler--
-herkes hayatta kalmayacak...
+en azından özgür birer adam olarak ölürler!
--spoiler--
bir gece, çalışma kampından kaçış ve açlıkla, susuzlukla, hastalıkla, ölümle dolu bir yolculuğa adım atış... takiribi 6000 (altı bin) kilometrelik bir yaya yolculuğu ... bütün rusya'yı kuzeyden güneye kat ediş (bu yolculukta sibirya'nın amansız iklimini atlatıyorlar)... Moğolistan'ı geçmek (dünyanın en büyük çölünü geçiyorlar)... çin ve tibet'i arkada bırakmak (himalayaların amansız zirvelerini atlatıyorlar)...
ve hindistana varış!
doğu bloğunun dağılması ve yıllar sonra eve dönüş...
(bkz: national geographic) kalitesi ve (bkz: colin farrell) gibi usta oyuncuların katkılarıyla kaliteli bir yapıtın ortaya çıkışı...
izlerken beni üşüten ve susatan izlenilesi film...
colin farrell'in harika oyunculuğu karşısında bir kez daha hayran kalırken, daha önce de filmlerini izlememe rağmen aklımda kalmamış olan jim sturgess'i artık unutulmaz kılan film. 130 dakika sürmesi ve yol filmi olması ilk bakışta sıkıcı olduğunu düşündürüyor ancak konusu da akıcılığı da filmden kopmayı önlüyor. izlenesi bir yapıt vesselam.
"tek yol sosyalizm, kurtuluş sosyalizm'de" diye bir tarafını yırtan davar sürüsüne cebren ve hile ve hatta desise yolu ile dahi olsa izlettirilerek belki akıllanacaklarını düşündüğüm; sosyalizmin ne kadar kötü bir şey olduğunu en güzel anlatan filmlerden birisi.
umut'un insan için en az özgürlük kadar önemli olduğunu çok güzel işlemiştir.
filmin pek çok sahnesinin doğayla iç içe orman, çöl, göl, yüksek dağlar ve buzullarda geçmesi nedeniyle harika bir belgesel tadını da sürekli hissediyorsunuz.
oyuncuların yetenekleri ise filmin bir diğer artısı. baş rollerdeki oyuncular tek kelimeyle "harika" oynamışlar.
filmin başındaki kısa bir rolü olan sorgu subayından yanoş'un karısına, ormanda donma tehlikesi geçirilen sahnedeki sovyet subayından himalayalar'daki yol gösteren tibetliye kadar küçük rolü olanlar bile çok güzel oynamış. tabi bu da yönetmenin başarısı oluyor.
film aslında güzel müziklere de sahip, ancak müzikler filmde öyle bangır bangır çalınmıyor; bir iki yerde mırıl mırıl akıyor o kadar.
Son zamanlarda izledigim en iyi film. Kusursuz denilebilecek kadar uyumlu. Bana gore oldukca da ders verici. Azim, hirs, guven, umut, dostluk... 3500 km yol sonunda ozgurluk.. tam bi dram. 7 kisi basliyorlar yola, 3 kisi hayatta kalabiliyor sadece. Ne kadar da duygularindan arinmis insanlar diyorsunuz. Her seyi olagan karsiliyorlar. Dogayla icli disli bir film olmus gercekten. Hatta tarih, cografya konusunda da oldukca bilgi veriyor. Adeta belgesel niteliginde. Film bittiginde aklima direk gelen 'esaretin bedeli-yesil yol-ozgurluk yolu uclemesi olabilirmis' oldu. Birbirlerine cok yakin 3 film ve filmleri birbirine baglayan esaret.. kisacasi izleyen herkesin keyif alacagini dusunuyorum.
güzel bir film yalnız tek eksiği etkili bir soundtrackinin olmayışı. örneğin filmin sonunda mevcut soundtrack yerine journey'in nascence'si benzeri bir parça kullanılsa etkisi 2 kat artardı.
hatta tüm film journey'in müzikleriyle donatılsa harika olurmuş.
ama düşündüren yanlarını da peşinde getirmiştir. himalayalara kadar her şey çok iyi işlenmiş ama koskoca himalayalar nasıl 10 dakikaya sığdırılmış çözemedim. birçok noktası 8000 metre ve üzerinde olan bu yeryüzü şeklini nasıl olur da bu kadar kısa tutulur?
totalde tam bir yol filmi olsa da; kuşlar, çicekler, otlar için yapılmış bir yol filmi değil tabii ki. faşizmin, komünizmin avrupa'yı dağıttığı zamanlar gibi.
kalitede an o ki; senaryonun içinde oyuncuların hiçbirinin -ideolojilerine yenildikleri halde- ideolojilerinden bahsetmiyor olması. tarih bilgisi olmayanlar bile pek çok şeyler anlatabilir bu kertede.
dram, biyografi, macera karışımı abd yapımı aynı zamanda.
peter weir öyle ayarlıyor ki, kahramanların biyografilerinin sekansını finale doğru gösteriyor.
ve kesinlikle görsellikte solluyor. national geographic de işini biliyor pek tabii.
taze izlenmiş film etkisi.*
