Şu oyunda ölümüne en üzüldüğüm karakter Carley oldu, mükemmel kişiliğinin yanında çokta güzeldi. Lee reisle hep manita yapmaya çalışıyorum ama o salak Doug denen maldan hoşlanıyor. Her ne kadar Doug ölse de yakınlık kuramıyoruz, oyun buna izin verseydi keşke. Ayrıca orospu Lilly boşu boşuna kızı vurup harcadı. Ulan Telltale şu Carley'i şöyle salak öldürttün ya batmayı hak etmişsin!
2012 yılında ingilizcem gelişsin diye interaktif oyun ararken bulmuştum twdg'yi. Pek kendi tarzım olmasa da bir şans vereyim demiştim tabi daha sonra Her yeni sezon çıktığında alıp oynadım. Sonunda dün zaman buldum ve son sezonu da bitirdim. Hayatımda ilk defa bir oyundan bu kadar etkilendim, duygulandım ve son bölüm gerçekten geçen 7 yıla değdi. Aynı anda ağlayıp gülmek hissi gerçekten en eşsiz hislerden birisi. ilk oynadığımda lise öğrencisiyken şimdi üniversiteyi bitirdim. Hayatımda bir dönemi kapatırken Clementine'yi de orada bırakıp çıkmış oldum . Biraz geriye dönecek olursam ilk sezon ve ikinci sezon inanılmaz güzeldi. Üçüncü sezonun amacı birazcık farklı olsada son sezonla olması gereken oyun ortaya çıkmış.
Tabi çok fazla pişmanlık içeriyor bu seri. Keşke telltale düzgün strateji uygulayıp, bir sürü gereksiz oyun çıkarıp batmasalardı da bu oyun serisine çok daha fazla önem verip çok daha farklı şeyler ortaya koysalardı. Indie şirket olarak çıktıkları bu yolda bu oyun onların en önemli kozuydu bunu unutmaları sonlarını hazırladı.
Açıkcası Clementine hikayesinde anlatılacak, oynanacak daha çok şey vardı. Seri güzel bitti fakat bende bir eksiklik var hala seriyle alakalı.
Tabi Tüm sorunlara şirketin batması da eklenince işler değişti. En azından Skybound sayesinde oyunun çıkıp bir sona bağlanması beni mutlu etti açıkcası.
Geçen 7 yıl, güzel anılar ve son olarak "still not bitten". Kendinize iyi bakın Clem ve aj.
güzel oyundu. dizisini hiç izlemedim ama oyunu sürükleyiciydi. hayatımda oturup ciddi ciddi oynadığım üç beş oyundan biridir. tavsiye eden arkadaşı buradan bir kez daha anıyorum.
3. bölümünü sonunda yayınladığım oyundur kendisi. yalnız şöyle ki 2 saat gibi bir süre oynadım başları çok hareketsizdi, sonlara doğru hareketlendi. kese kese izlenebilir bir duruma getirdim ama ben bunu. bitse de michonne oynasam.
kanalımda yayınlamaya başladığım seri. devamı gelecek mi şu an için belirsiz. ilgi çekip çekmediğine bağlı olarak. ben oynamaya keyifle devam edicem ama o kesin.
oyun fear the walking dead gibi olayların başından başlıyor. grafiklerine bayıldım, sanki çizgi romandan fırlamış gibi karakterler, mekanlar.
rüya sahnesi geldiğinde hemen şöyle düşündüm. bütün bu olaylar çok tutulmadı herkes lee nin geri dönmesini istedi onlar da böyle bi kılıfa uydurdurlar dedim. hemen ilerdeki seçenekler geldi aklıma şaşırdım sevindim de biraz açıkçası. ama o rus piçinin amına koycam sezon 3 te bulcam o şerefsizi.
Aynı çizgi romandan esinlenen dizisinden çok daha sağlam olan oyun. Grafikleri neden kötü denmiş anlamıyorum. Her oyun bf3 gibi olacak değil. Önemli olan oyuncuyu nasıl etkilediğindir. Birileri süslü grafikler yapar en iyi aktörleri seslendirme sanatçısı yapar ama böyle oyunlar öteki oyunların hiç inemeyeceği kadar derinlere dokunur oyuncuda. Ve bana kalırsa az işle çok şey anlatan her yapım yaşadığımız devirde her tür övgüyü hak ediyor.
Kenny'e çok ayıp ediliyor bu oyunda. Ben 1. ve 2. sezonu ard arda oynayıp az önce bitirdim. Kenny Lee'yi kaç kere kurtardı sonuçta. Ailesini kaybetti ve en sonda Sarita'yı kaybetti. Yinede hep Clementine'nin yanında durdu. Hep sevdi onu. Öyle ya da böyle 3. sezonda Kenny yok. Herkes ya önce öldürmüş ya sonra. %10 luk kısmı öldürmemiş benim gibi. Mazimizde var diye vurmadık. Hiç bir zaman satmadı 2. sezonda bizi.Carver Clementine'ya silah dayamışken geldi teslim oldu. Sonra telsiz olayında gözünün tekinin gitme sebebi gene Clementine'yi korumaktı. Jane ne yaptı arkadaş bizim için. Tamam yararları olduda dün oldu bugün koktu gibime geldi Jane. En sonunda Wellington'da A.J ile kaldım. Kenny bunu istedi çünkü o sahne finallerin en iyisiydi.
Finalleri bağlamak çok kolay geliyor bana. Bu oyun Wellington'dan devam edecek gibi görünüyor. Carver kampına dönsekde Jane ile birlikte sürü baskınıyla tekrar kaçmak zorunda kalıcaz. Yolda Jane'yi öldürecekler ve biz A.J ile gene Wellington'a geliceğiz.
Kenny'i vurup Jane'yi terk etsekde Clementine'nin aklına Wellington gelecektir ve oraya ulaşmak için belli yollardan geçip yine ulaşacaktır.
Kenny'le tekrardan 3 kişi yola düşsekde Kenny öleceğinden Kenny bize diyecekki:Wellington'a geri dönün. Bizde geri döneceğiz. Kenny bıçak darbesi aldı Jane'den yaralı sayılabilir.
Elinde sonunda Kenny ölecek çıkaracaklar 3. sezonda Kennyi. Ben en azından tek başına gitmesini doğru buldum. O bunu isterdi çünkü.
Çoğu kişi Jane'ye kanmış. Onun yüzünden ölüyorduk az kalsın Ruslar tarafından. Orada yalan söylemeside kendi sonunu hazırladı. Ben olsam bende Kenny gibi yapardım.
3. sezonun ilk 15 dakikasında farklı sonları Wellington'a getirirler raad olun.
Genel olarak bakarsak ilk sezon çok daha iyiydi. Lee başgan gibi olamaz kimse. O rüya sahnesi keşke gerçek olsa dedim ama rüyaymış malesef. Clementine yaralı ama pek durmadılar üzerinde.
şaheser olan oyun. gercekten kendine bağlıyor. 3.sezonun kesin olarak çıkacağı duyuruldu ancak telltale games firmasının bu sene cıkaracagı 2 yeni oyun üzerinde calismasi nedeniyle 2015'de çıkacağı söyleniyor.
--spoiler--
2.sezonun finali muhtesemdi ancak ben kennyi terk etmek zorunda kaldim. bebekle yolumuza tek basımıza devam ediyoruz. o da survivor oldu tam yüzüne zombi kanı falan sürünce. bebekle tek basına devam eden arkadaslar var mi bilmiyorum ama büyük ihtimalle 3.sezonda kendimize bir grup bulacaz. eger bulamazsak tek basımıza devam etmek oldukca zor olacak. sahsen kenny'den ayrıldıgıma pisman miyim bilmiyorum. gerci serefsiz zivanadan cıkmıstı. 3.sezon heyecanlı olacak bekliyoruz heyecanla.
Bir oyundan çok çok çok çok fazlası olan bir yapıttır. 12 yıldır bilgisayar oyunlarıyla aram iyidir ama bu oyun gibisini daha önce görmedim. Hiç bir film ya da oyun beni böyle etkileyemedi daha önce. 2 sezon finalinden sonra da gözüme uyku girmedi.
--spoiler--
Resmen 2. sezon finalinde clemin vurulduğuna inanamadım en başta 10-15 sn kendime gelemedim. Sezon 1de lee çiftlikte vuruluyodu ya hani. Kadın vuruyodu. Ama sonra önceki checkpointe atıyodu. Öyle bişey oldu sandım hata yaptım sandım ama cidden vurulmuştu clem. Mouse u monitöre geçiriyodum sinirden. Lee yi görünce zaten iyice duygusala bağladım. Neyse daha fazla yazamıycam.
--spoiler--
2. sezon 3. bölümü ile yine coşmuş oyun. bu sezonun açık ara en iyisi buydu. keşke bölüm bölüm olmasa oturup bütün gün oynasam dedim içimden hiç bitmesin istedim. son 5-10 yıl içinde çıkan oyunlar arasında en beğendiğim oyun.
--spoiler--
bölümün başında iş pek iyiye gitmiyordu ama sonu tam istediğim gibi bitti açıkçası. Carlos ve kızı Sarah ölsün istiyordum.(aslında sadece Sarah gebersin istemiştim babası arada kaynadı. O ne öyle ya bir tokat için yaptığı yaygaraya bak elalem hayatının peşinde bu bir tokat yemiş sanırsın babası gelmiş tecavüz etmiş zorla günlerce düzelemedi) sadece Carlos gitti ama olsun bu daha başlangıç.
Kenny ölecek sandım ve ağlayacaktım neredeyse ki ölmediğini öğrendim. reisimiz Carver'ın suratını parçaladığında içimin yağları eridi. sonuçta adam yüzünden Kenny ölüyordu daha ne olsun. ilk sezon hala benim için daha iyi, tüm bölümleriyle ama bu bölüm de ilk sezonu çok aratmadı diyebilirim ve ilk iki bölümde çok hissedemediğim heyecanı fazlasıyla hissettirdi.
Bir artısı da ilk iki bölümün aksine Clem'in rolünün çok sırıtmamasıydı. anlatmaya çalıştığım şey ilk iki bölümde Clementine'ın yaptıkları ve küçük bir kız oluşu gerçekçiliğe zarar veriyordu. bu bolümde bu denge çok daha iyi kurulmuş. "sen dururken küçücük kıza yaptırılır mı şimdi bu?" dediğim yerler çok azdı diğer bölümlerin aksine. çoğunun arkasında mantıklı nedenler vardı ilk iki bölümdeki sadece ana karakter olduğu için yaptığı şeylerle karşılaştırıldığında.
genel olarak bu bölüm beni tatmin etti. sadece bir sonraki bölüm için nasıl bekleyeceğimi düşünüp üzülüyorum.
--spoiler--
bitirdikten sonra bir boşluk yaratan oyundur. off ulan off mükemmel, müthiş, süper... kelimeler bulamıyorum gerçekten, bir oyun bu kadar mı insanı bağlar kendine, bu kadar mı sevdirir. clem sayesinde evlenip baba olma istediğim on kat arttı ve kesinlikle bir kız çocuğu istiyorum. ilk işim maaşı aldığım gibi 2.sezonuyla birlikte 1.sezonu satın almak.
Oyundaki durağanlık ve başkası adına karar verme fasılları ağır psikolojik baskı yapıyor.
Bi bölümde bulduğum bisküviyi dalgınlıkla gazeteci kıza ikram ettim kız -o bisküviyi küçük kıza (clementeine'e) vermelisin, ihtiyacı olan o- dedi. Yer yarılsa da içine girseydim.. Nasıl utandım.. Orda masum, yardıma muhtaç minik clementeine varken sen git sanki asılır gibi adileş gazeteciye ikram et ve o da seni böyle g.t etsin..
Öyle utandım ki clementeine'nin yüzüne bakamadım. Gazeteciye yaklaşmadım, soğuk davranmaya çalıştım.. Kendi kendime ne şerefsiz adamsın diyesim geldi. Zombiler gelip taşaklarımı ısırıp gargara yapsaydı da o anı yaşamasaydım.
yeri geldi clementine'a babalık ettim yeri geldi abilik ettim.. kızı korudum kolladım, evladım gibi sevdim.. sonunda da kendimi feda ederek yeni hayata saldım onu.. ilk sezon benim için böyle bitti ikinci sezonda çıkmış ama yine beş bölüm tabi.. daha ilk bölüm çıktı hemen de biter o amk.. o yüzden hepsinin çıkmasını beklemekte fayda var.. yine sağlam gelen güzel oyundur ancak gidişat farklı son aynı şekli artık baymakta..
senaryo bakımından beni en etkilemiş oyun. Clementine kızım olsa ancak bu kadar severdim.
--spoiler--
o itin clem'ciğime saldırdığı andaki korkum, clementine'ın köpeğe tekme atmasından sonraki o incecik acı dolu sesi beynime işledi sanki... Ahlar vahlar arasında ilerlemesiyle, hele ki yaralıyken o zombinin gelmesi, allahım dedim sana geliyorum. Korktuğum başıma gelmedi ama, clem'in kendi kendine dikiş atabilmesi beni en çok şaşırtan oldu. Bu yeni zibidi doktoru, o evdeki hamile karıyı falan zerre sevmedim, inşallah saldırı olur da geberir köpekler...
--spoiler--
hiç bitmemesini, ya da en azından clem'in büyüdüğünü görmeyi can-ı gönülden istediğim oyun.
