ilk iki unforgiven'da kullanılan intro bu şarkının sonunda kullanılmış ve efsane seriyi bitirmiştir.
ayrıca sözleri incelersek james hetfield'ın ne kadar olgunlaştığını görürüz. çünkü bu seri james hetfield'ın ne kadar değiştiğini görmek ve psikolojisini anlamak için benzersiz bir kaynaktır.
Sözleri itibari ile unforgiven serisini tamamlar fakat (bence) 2 den daha güzel değildir. Yinede güzel parçadır. Alır götürür uzaklara, dinledikce dinleyesi gelir insanın.
5:05 te giren bateri perküsyonun enter sandman ın girişinde perküsyonuyla tıpatıp aynı olan, serinin diğer şarkıları kadar olmasa da güzel olan, sözleri ise aşmış şarkıdır.
the unforgiven ive the unforgiven iigibi ilgi görüp fazla sevilmesede işin içinde metallica olduğundan usanmadan dinlenilebilir. sözleri aşmış ve ders niteliğindedir. kirk hammett' in işi olduğu çok bariz.
Kesinlikle The Unforgiven I den iyi fakat The Unforgiven II ile acayip arasında kalıyorum, bir III üstün, bir II üstün geliyor. 05:30'lardan sonra ki solosu beni bitiriyor, acayip solo atmış Kirk. "Forgive me, forgive me not, forgive me, forgive me why can't i forgive meeeeeeeeeeeeeeeeeee" kısmı da muhteşem, James'in forgive meeeeee diye bağırışı muhteşemden de öte.
"Forgive me why can't i forgive me"den sonra gelen Solo Kirk Hammett'ın en harika sololarından birisidir, tüyleri diken diken yapar, duyguyu çok güzel vermiş Soloyu atarken.
bu şarkı hakkında uzunca bi entry yazmak artık şart oldu.bu öyle kihaha basit bi şarkı diildir- bütün unforgiven olayıyla birlikte alınmalıdır, ayrıca da solosu ,orkestrasyonu, diğerlerinden daha üstündür bunun. diger unforgivenlar bundan daha basit programlanmislardir- kompleks isleri herkes anlamaz.burada daha kompleks bir calisma görürüz.
grup- metallica- burada son derece olgun çalmaktadırlar. solosu- neredeyse bütün metal sololarını ziker atar. kirk, burada resmen kendini aşmış durumdadır. şarkı da bi sürü kromatik geçiş vardır, gitarda kromatik geçiş çalmak güçtür, bu soloyu çalışırken eminim götünün kılları daha bi kadayıf olmuştur, ve şarkı başından sonuna kadar cok iyi çalışılmıştır, ve öyle diğer bisürü şarkılar gibi "fade out" la bitmez, cidden, bi oda müziği parçası gibi biter. son bitişi bile planlıdır.
ortasındaki kısımlar- basların çaldıklarıyla vokalin söyledikleri, polifoniktir, böyle şeyleri birbirinin içine geçirmek göt ister, ve metallica bunu yapabildiğini kanıtlamak için bu şarkıyı yapmıştır.
solosuyla, şarkı düzenlemeleriyle belki de en iyi metallica şarkılarındandır, ayrıca güçlüğü sebebiyle bu şarkının solosu, ayrı bir entry konusudur.
unforgiven iii ´te metallica, seyircisine yeteri kadar "gaz" parçalar verdiğini bildiği icin bi kere de- adam gibi bi şarkı yazalım, mutlaka anlayan çıkacaktır, demişler bu bu parçayı yazmışlardır.
bu şarkı, bütün dinlediğim metal şarkıları içinde- daha bikaç tane daha var tabii, tek bu diil- en iyi şarkılardan birisidir. "gaz" bir parça diildir, lyrics de - hani derler ya- özene bezene yazılmıştır. "the unforgiven" lyrics´in içine gizlenmiştir- ki bu da şarkıya daha bir edebi yaklaşıldığının bir diğer kanıtıdır.
görülecektir ki, yıllar içerisinde en uzun yaşayan, bu şarkı olacaktır. çünkü, kkendi içinde, herşeyiyle birlikte, en tutarlı şarkılardan birisidir.
ve tabii- çok da güzeldir, onu da söylemek lazım !!
Forgive me, forgive me not ve solo kısmı tüğleri anında diken diken ediyor. Kirk'ün attığı en duygulu solo kesinlikle. Bugün bunu sinema da dinleyecek olmak da harika.
