aşık olduğumuz kişi bizi anlamaz, biz de kapıyı kapatırız "ben"i anlayıp öyle gelsin umuduyla. umutla, aşkla bekleriz gelmesini ancak anlayıp geri geldiğinde, herşey için çok geçtir artık. o "ben" yoktur artık. bedenimiz vardır ama ruhumuz onunla değildir artık. o kapının anahtarını alır içine gömeriz o kişinin. artık o da bir affedilmeyendir.
unforgiven serisinin en iç acıtan ve üzücü şarkısıdır. esas adam birinci şarkıdaki güvensizliğini sürdürmekte fakat bu sefer kararsızlığını yenmek için çaba sarfediyor. ancak son bölümdeki 'i take this key and i bury it in you' sözleriyle yeniden reddedildiğini anlıyoruz. sondaki 'never free, never me' bölümündeki isyanı görmemek işten değil. bu nedenle şarkıya özetle kaybedenlerin şarkısı denilebilir.
Metallicabyrequest oylamasında the day that never comes'ı geçerse, sms oylamasına sunulup 13 Temmuz'da çalınabilme şansı olan şarkıdır. Tek live versiyonu 2009'daki mtv ödüllerindedir.
the unforgiven serisinin 2.şarkısıdır.1e göre daha kararlı daha serttir.the unforgiven serisinin haklı verilmesi gereken şarkısıdır.
Edit:1i daha çok seviyorum orası ayri.
Edit2:2daha güzel be.
dinlerken "ben kimim? neden dünyaya geldim? hayatım neden bu kadar boş?" sorularını kendinize sormanızı sağlayan ve ufak çapta depresyon yaşatan şarkı.
unforgiven serisini ilki hariç ve load albümünden sonraki parçaları genelde çok eleştirilir metallica'nın ama bence en iyi şarkılarından biri. yürürken , koşarken kulağımdaysa eğer beni bir şekilde klip çekmeye zorluyor *
