basları ayrı bir konu olan, her basistin çalmak isteyeceği türden bir şarkı.
sağ ele felç indirecek kadar zorlar. şöyle ki, üç parmakla oldukça kolay kotarılabilmesine rağmen asıl zevk iki parmakla çalındığında çıkar. dırırın dırırın dırırın dırırın dırırın dıdıdırın diye iki parmakla çalındığında şarkının ortalama 3. dakikasından sonra yediğiniz yiyecekler, içtiğiniz su, ciğerlerinize çektiğiniz havanın kıymeti bir kat daha artar. **
Sözlükteki en silik yazar. Öyle ki nick altında bile kendisi hakkında bir şey yazıldığı az görülür. Çünkü nicki şarkının etkisinde kalarak alınmış olmakla birlikte şarkının etkisiyle ezilmiştir.
bu parçanın girişini çalarken bile insanın kolllarına birşeyler oluyor, elektrik akımı gibi birşey dolaşıyor vücutta, ciddi söylüyorum.
nasıl bir enerjiyle ve gazla bestelenmiştir bilmiyorum, ama sadece bu yüzden steve babaya saygım sonsuz.
inanılmaz bir paradoksa sahip insan. kendi yalanladığı şeyi bir daha yalanlıyor.
önce bu arkadaş kendi ağzıyla "kendini ateist sanıyor" dediği birine "ateist" diyor ve ardından da gerizekalı yaftasını yapıştırıyor. benim beynim durdu şu an.
