Freddy dünya üzerinde sanatsal anlamda gelebileceği en son rütbeye gelmiştir. Ama artık vücudundaki hastalık ona öleceğini hissettirir. Freddy çıkar, bu şarkıyı yazar. Sözlere bakılırsa "artık benden bu kadar, ben ölüyorum, ama gösteri * her zaman devam etmeli" der. O sanatsal nirvanaya ermiş bir kişidir. Artık ölse bile umrunda değildir. Ama vokaldeki vurgulara, içtenliğe bakıyoruz. Hiç de öyle görünmüyor. Öyle bir vurgu yapıyor ki Freddy; "lütfen ölmeyeyim, yaşamak istiyorum" diyor. işte bu şarkı bana bunları hissettiriyor. Sözleri oldukça dokunaklı. Hiç moral bulamadım bu şarkıyla, hep hüzün verdi. Freddy'nin ölmeden 2 ay önce söylemesi de oldukça hüzün verici. O sesi dinlerken öyle bir insanın o sesinde virüs olduğunu hissedersiniz.
eğer bu şarkıyı sevdiğiniz insan için düşünürseniz, birkaç kat daha dokunaklı oluyor:
evvel zaman içinde rock n roll için ''kültürsüzlerin müziği'' diyenleri çok pis kapak eden, yüzyıllar boyunca hiç unutulmayacak müziklerdendir.
(bkz: show must go on)
1990'lı yıllarda ford reklamlarının fon müziği olmuş olan muhteşem şarkı.* hatta bütün ford modelleri tanıtılır, en sonda sıra deli fişek 4.6 mustang gt'ye gelince "show must go on" nakaratı coşardı, reklam azardı. gazdı epey.
gösteri hep devam ediyor dönen duran bizler oluyoruz. gülen, kanayan, ağlayan ya da kahkaha atan. ama kalpte sızı varsa gülmek de ağlamak da anlık oluyor. bu şarkı da duruma iyi soundtrack oluyor.
