o anasını öptüğümün çocuğunun bisikletle koridorlarda dolaşma sahneleri yok mu hiç bu kadar gerilmedim ben arkadaş. o bisikletin çıkardığı ses, o pedalların çevrilmesi vay arkadaş vay.
izlediğim en iyi üç gerilim filminden biridir kesinlikle. Sahneleri akılda kazınacak şekilde yapılmış. Filmde ki en iyi şey ise bana göre fon müzikleri. Sahnelerle öyle uyum içerisindeler ki daha da tırsmama sebebiyet verdi. Müzik çok önemlidir diyoruz ya, burada da ortaya çıkmış fazlasıyla. Ancak filmden Jack Nicholson'ı çıkarın ortada hiçbir şey kalmaz. Bana göre One Flew Over the Cuckoo's Nest filmiyle birlikte en iyi performansı. Ama bu yapımda daha çok beğendim kendisini. Zaten hiçbir şey yapmasa bile bakışı yeter. Tipi psycho rollere çok oturaklı biri.. Filmin çıtasını çok yükseltmiş, enfes bir oyunculuk çıkarmış. Danny ise beni donup bırakan bir çocuktu. O yaşına rağmen o oyunculuğu sergilemek acayip bir iş. Ama o o yolu değil, öğretmen olmayı seçmiş. Bisikleti ise bizim belamız oldu.
Filmle ilgili başka bir şeye gelirsek müthiş kurgusu olur herhalde. Başlarda sıkar, ortalarda sizi sarar ve sonlara doğru kopamazsınız bu filmden. Çok büyük bir psikolojik etkiye sahiptir. Stanley Kubrick filmi farklı tarzlarda veren bir yönetmen ve burada da kendisini iyi bir şekilde yansıtmış. Kitabını henüz okuyamadım, ama okuyacağım. Lakin filmin sonuyla ilgili birçok teorim olmasına rağmen kesin bir bilgi de elde edemedim. King'in bu harika kitabını okuyup o eksiğimi de tamamlamak istiyorum.
Bu arada gerilimi üst seviyeye taşıyan labirent sahnesinde 900 ton tuz ve ezilmiş Strafor kullanılmış.
Wendy beyzbol sopasını tam 41 kez savurmuş.
'Here's Johnny!' sahnesinde tam 60 kapı kullanılmış ve o sahnenin çekimi 3 gün sürmüş.
Tenis topu fırlatma sahnesinde fikir Jack Nicholson'dan çıkmış.
o ilk başlarda çocuğun otelin içinde bisikletini sürdüğü sahne çok müthiştir. gerçi gerilecek bir şey yok ama yine geriyor insanı. halıların üstüne geldiiğinde sesler kesiliyor parkeden gidince rahatsız edici bir ses çıkıyor. kesinlikle altında derin bir anlam vardır ee sonuçta Stanley Kubrick yaptı bişiler olmak zorunda.
gecenin bu saatinde beni bilmeceye düşüren film. sonunu anlayan varsa, lütfen bana ulaşsın. oyuncular ve yönetmendeki manyaklık tartışılmaz. kubrick yine yapmış bir şeyler, ama anlamadım. araştırıyorum yarım saattir sonuna dair hala bir şey bulamadım. herkes kafasına göre bir teori üretmiş. elbette benim de kafamda var bir şey. ama benim teorim açıklar barındırıyor. yok mu bu filmi tamamen çözen bir insan evladı?
renkli ekrana geçildiğinden beri doğru düzgün korku- gerilim filmi izleyemeyen seyircilerin jack nicholson ve stanley kubrick'e güvenerek izlediği ve sonucundan da gayet memnun kaldıkları, gerilimi gayet doyurucu olan başyapıttır.
Irkçılık ile ilgili göstergelerin yanı sıra sorumluluk kavramına gönderme yapan filmdir.
filmde kubrick in kullandığı renkler izleyicinin afallamasını sağlar. (halı deseni)
önceden gösterdiği kareler ile filmin akışı tamamlanır.
benim aklımda beyaz ve kırmızının hakim olduğu tuvalet sahnesi var ki o da jack'in iç dünyasını sembolize ediyor ve bunu anlamak o kadar kolaydır ki kubrick yine kült sıfatının somut örneği oldugunu kanıtlar.
king'in kitabından çevrilmiş film ki evet bende herkes gibi kitaba neden medyum ismi verildiğini anlamadım, king ile kubrick in aralarını açmış.
oyunculuklar şahane.
filmi izlemeyenler için kesinlikle dublaj izlemeyin...
çok fazla korku ya da gerilim filmi sevmem, çekici gelmiyor ama ben şahsen böyle gerildiğim bi film hatırlamıyorum.
az önce üçüncüye seyrettim her defasında etkileniyorsunuz bir şekilde.
stanley kubrick mükemmeliyetçiliğini her filminde gördüğümüz gibi bunda da görüyoruz.
benim bu filminde en çok etkileyen şeylerden en önemlisi sahne akarken arka fondaki müzikler.. bu kadar mı etkileyici ve daha da geren tarzda olur gerçekten bu konuda üstüne tanımıyorum stanley amcanın.
ha bu arada; jack nicholson ve oyunculuğu için bu filmde söylenecek pek şey yok izlenilmeli hayranlıkla sadece, yorum yapmaya gerek yoktur.
her izlendiğinde insanı geren film. bilmemkaçıncı kez izliyorum, yine sinirlerim bozuldu.
--spoiler--
wendy'nin o saf salak surat ifadesi ve idiotik konuşmalarına jack'in o kadar uzun süre dayanabilmesi tam bi mucize. ruhlara, perilere gerek kalmadan başlı başına bi cinnet sebebidir wendy.
redrum redrum diye danny'nin iyice coştuğu sahne, o ses tonu, o küçük aptalın psikopatlığı... kedi canını senin velet!
--spoiler--
gecenin bi yarısında izlediğim hem güldüren hem korkutan film, James Joyce'un Arabysindede gördüğüm (bkz: all work and no play make jack a dull boy)
dejavumsu yarattı içimde.
filmini izlemediğim ancak kitaba göre konuşacak olursam harika bi stephen king eseridir.
pdflerinin birçoğu arızalı olduğundan pdf şeklinde okuyamadım. kitapçıların çoğunda da bulamadım, gittim il halk kütüphanesinde buldum okudum. ama uğraşmama kesinlikle deydi...
her ne kadar doğaüstü olaylar yaşansa da, otelde bir kış boyu yanlız kalan karı koca * ve ışıltıları bulunan zeki çocuğun * psikolojisi ve yaşadıkları harika anlatılmıştır.
aşçı halloran karakteri de çok güzel izlenimler bırakmıştır.
Deha niteliğinde oyunculuk, yönetmenlik inanılmaz müzikler her karede ince ince işlenmiş detaylar bayat olsa da etkileyici bir hikaye fakat ne var ki boktan bir film. Sorun ne anlayadım ama acayip bir düş kırıklığı. Nicholson isteyen ilk bunu izlesin ama film izlemek isteyen uğraşmasın vakit kaybı olur.
Çok güzel film diyen arkadaşlar da güldürdü sağolsunlar.
içim şişti.
en baştan itiraf edeyim, son 40 dakikayı 10'ar saniye atlatarak izledim.
izlediğim diğer bir korku filmi gulyabani'ydi. bütün korku filmi tecrübem bu.
iyi film. tavsiye edilebilir.
herkes hakkında her şeyi söylemiş. kısmetse üzerine bir yazı yazacağım ama istediğim noktayı arıyorum şimdilik.
--spoiler--
bütün gerilimi sürükleyen cani babanın labirette kendi kanında boğuluşu ile biter film. fakat onu bu bitişe iten ve tüm gerilimi başlatan masum görünümlü çocuktur. anne ise tüm film boyunca en olmadık sahnelerde bile telaş içinde telaş yaşayarak izleyeni kahretmesine rağmen son kısımdaki soğukkanlılığıyla şaşırtır.
--spoiler--
