kitaptan uyarlanmış filmdir. ancak gel gör ki film sadece helen hunt'un vücudunu sergilemekten öteye geçememiştir. çocuk felci geçiren bir adamın hayatını cinsellik yönünden sorguluyor konu itibariyle bu. ancak senaryo yavan, yani en azından papazla olan konuşmalar daha derin olmalıydı bu tarz filmde. cinselliğe bu kadar yönelip boş lakırdı yerine daha ileri manada aşkı ve onun cinsellikle olan mantığı diyaloglarla anlatsa daha iyi olurdu. ayrıca helen hunt bildiğin altmışında teyzeler gibi olmuş ya lan görmeyeli.
uzun zamandir tek basima izleme firsati yakaladigim ilk film. basrollerinde John Hawkes ve helen kunt un oynadigi 2012 amerikan yapimi film, gazeteci ve sair olan Mark OBrien in hikayesinin beyaz perdeye uyarlanmis halidir. bu zamana kadar izledigim fimlerden kendisini cok cabuk ve kolaylikla ayirmakta. cinsellik insanlara bu kadar pazarlanmadan anlatilabilinir bence. tabiki burda helen hunt un üstün oyunculugu diger herseyin önüne gecmekte. izlemeniz sahsim tarafindan tavsiye olunur.
--spoiler--
-müzikleri cok daha iyi olabilirdi.
-hikaye daha derine inebilirdi, zira film yaklasik 1 saat 35 dakikalik suresiyle cokda uzun sayilmaz.
-terapinin cinli bakici kiz ve resepsiyondaki cocuk arasindaki etkisi islenebilirdi.
-din degistirmek temasi cok havada kalmis.
-duygu sömürüsü yapilmamis. mesela elektriklerin gittigi kisimda abartmadan kacinilmis.
--spoiler--
filmde gecen bir siiri burada da paylasmak istedim:
özel biri icin olmayan ask siiri
izin ver dokunayim sana kelimelerimle, cünkü ellerim bos eldivenler gibi hareketsiz.
Birak saclarini kelimelerim oksasin yavasca insin sirtindan asagi ve karnini gidiklasin, cünkü ellerim hafif ve tuglalar gibi düser biraktiginda, dileklerimi ciddiye almaz ve büyük bir inatla reddeder en derin tutkularimi gerceklestirmeyi.
Birak mesaleler tasiyan kelimelerim aklina girsin. Onlari kendi isteginle benligine al ve seni oksasinlar hafifce icerden.
içinde her felçli olan filmi içimdeki deniz sanmamak, onla kıyaslamamak lazım tabi.
felçli rolünün oscar'a adaya gösterilmemesi de enteresan (!).
film bana çok boş geldi. ne heyecanlandım ne duygulandım.
empati bile yapasım gelmedi. görev gibi oldu bitti her şey.
helen hunt da soğukluktan ölecek. bu oyunculukla mı aday olmuş. baya rahat soyunmuş, çokça soyunmuş diye herhalde.
sevmedim, çıplaklıkla seksle falan bi derdim yok ama rahatsız bile oldum filmden.
kıyaslamam bile hata ama az biraz çağrıştırdığı için gözünüz film görsün diyeceğim:
(bkz: mar adentro)
(bkz: the sea inside)
rastgele imdb de gezerken önerilerde görüp "bu neymiş lan" dediğim an en mutlu olduğum an şu anda... hıçkıra hıçkıra ağladım... dert yandığım her şey bir anda gözümden silinip yok oldu... ve o felçli adamın her derdi benim derdim oldu... empati, yapmayı sevdiğim en güzel ve ihtişamlı şeymiş bu dünyada onu anladım...
Mark O'Brien ın zorlu, yorucu ve kısa zamanda olsa aşk dolu hayatını kesinlikle izleyin, izlettirin, önerin..
