insanı şarkıda beliren "wild white horses"ı beklemeye iter. depresyona sokmaz ancak depresyondayken iyi gider. düşme korkusu yaşatır, gerilim verir, kırılgandır. ama çok güzel şarkıdır.
third albümünden bir portishead şarkısı. 2. dakikanın ortalarına kadar kesintisiz bir pad ve üzerine bizim sahillerdeki akdeniz akşamları gitarcılarından birinin elinden çıkmış gibi duran bir melodi üstüne kurulmuş şarkı. daha sonra biraz yükseliyor şarkı. sıkıcı havasından asla kurtulamıyor.
zaten yeterince radiohead kokan bir portishead şarkısıyken, thom yorke ve j. greenwood'un coverlaması şarkının radiohead'e ait olduğunun sanılmasına neden olabilir. buyrun apple reklamlı videosu.
ayrıca radiohead in amerika turnesi boyunca soundchecklerinde coverladığı ve en sonunda colin greenwood un waste central a videosunu koyduğu coverdır.thom yorke ve jonny greenwood şarkıyı icra ederken görülmektedir.
"as she walks in the room,
scented and tall,
hesitating once more.
and as i take on myself,
and the bitterness i felt,
realise that love lost, while
white horses,
they will take me away,
and the tenderness i feel,
will send the dark underneath,
will i follow?
through the glory of life,
i'm scattered on the floor,
disappointed and sore.
and in my thoughts i have bled,
for the riddles i've been fed,
another lie moves over, while
white horses,
they will take me away,
and the tenderness i feel,
will send the dark underneath,
will i follow?
while, white horses,
they will take me away,
and the tenderness i feel,
will send the dark underneath,
will i follow?"
