Epica'nin ayni adi tasiyan albümünün dokuzuncu sarkisi.
Sözlerini de yazayim tam olsun :
[I. Impasse of Thoughts]
I cant see you, I cant hear you
Do you still exist?
I cant feel you, I cant touch you,
Do you exist?
The Phantom Agony
I cant taste you, I cant think of you,
Do we exist at all?
[II. Between hope and despair]
The future doesnt pass
And the past wont overtake the present
All that remains is an obsolete illusion
We are afraid of all the things that will not be
A phantom agony
Do we dream at night
Or do we share the same old fantasy?
I am a silhouette of the person wandering in my dreams
Tears of unprecedented beauty
Reveal the truth of existence
Were all sadists
The age-old development of consciousness
Drives us away from the essence of life
We meditate too much,
so that our instincts will fade away
They fade away
Whats the point of life
And whats the meaning if we all die in the end?
Does it make sense to learn or do we forget everything?
Tears of unprecedented beauty
Reveal the truth of existence
Were all pessimists
Teach me how to see and free the disbelief in me
What we get is what we see, the Phantom Agony
A te spiritus noster devoratur et nostra anima capitur
[III. Nevermore]
The lucidity of my mind has been revealed in new dreams
I am able to travel where my heart goes
In search of self-realisation
This is the way to escape from our agitation
And develop ourselves
Use your illusion and enter my dream...
cry for the moon gibi bugünlerde metal müzik dinleyicileri tarafından sevilerek, sayılarak dinlenen bir parçayı barındıran epica albümü. bütün albümde simone simons'ın olağanüstü vokali hakimdir, müzikler ve ritimler harikadır kısacası her rock dinleyicisinin arşivinde bulunmalıdır. **
epica diskografisindeki en sağlam albümün adı aynı zamanda o albümdeki en sağlam parçadır.
pek hoş olmayan bir klibe sahip olsa da şarkının tadından klibin farkına varmazsınız.
